Az çok biliriz her birimiz çaresizliği,
Ama sevmeninki de ayrı bir müşkül!
Bir ayak can içinde,yaşam derdinde,
Diğeri hep yarin bulunduğu yerde...
Dilemma buradan zorlar,aşk-ı sabiti!
Geçmek gerekirse,basiti hangisi?!.
Sevmek yoksa,ömrün ederi nedir?!.
Dirimi geçersen,aşk nasıl bilinir?!.
Fazlasıyla düşünsen,bunalıma atar,
Koyuversen oluruna,üste dert katar!
Bizimki de böyle bir var olmak!..
Tek canan ile yaşamayı temenni ederiz,
Sanırım ki çok meşgul,ulaşmaz dileğimiz!
Bu da ilk değil,her daim bize aynıdır hali...
Ayrı ayrı yaşamak düşer nasibimize...
Can bir yanda,sevgili çok uzağımızda!..
Yine de şevk,yalnızlık içinde sevmeye!
''Yarini de unutma,serden de geçme!''
Diye bir yolda ite kaka,hayat diye diye!
An be an bölünürüz pek çok zerreye...
Hiç kolay değil!..İki arada bir derede!..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AH Ü FİGAN
PoetryYokluk senden,ah ü figan benden...Sen bana yar ol,ben tepeden tırnağa yanayım...Bir sevmek kalsın ikimizden geriye...(26.08.2017)