Ben seni seveyim de sen istersen hiç olma!
Sevmenin beklentisi olsa, kururdu kalpler!..
Nesil tükenirdi, yanaşmazdı bil insan insana !
Ne tadı olurdu sevda, aşk olmadan?!. Yavan!..
Madde kalırdı bir heyecanlı, o da çabuk geçer...
Hep daha fazlası istenirdi, yine olmazdı yürek!
Hepsi gelse bir araya sevmeye ruhsat veremez!
Maldı, mülktü, kaştı, gözdü! Tümü sadece laf laf!
Bir ana, bir damlaya bürünüp gönle doldu da
Gayrısı çaresiz, bahane!. Alayı kalıverdi boş sözde!
Mal mülk diye çölde sürüneni hiç duydun mu?..
Hep çok güzellere aşkın verildiğini gördün mü?
Gün oldu bir çiçekte mis gibi koktu, gün oldu da
Hiç olmayacak halde göründü, kişi yine vuruldu!
Velhasıl, bulunmadı elle tutulur tek bir nedeni!..
Bana gelince de aynı, ansızın geldin, baki kaldın!
Çaresizim!Sen bigane,ben divane!.. İmkansızız!
Heyhat! Ben seni seveyim de sen hiç olma,kabul!
Deva yok! Ezeli aşık listesinin en başına yazılmışız!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AH Ü FİGAN
PoetryYokluk senden,ah ü figan benden...Sen bana yar ol,ben tepeden tırnağa yanayım...Bir sevmek kalsın ikimizden geriye...(26.08.2017)
