AH Ü FİGAN

SEVMEK ..... ARSIZDIR!

Sevmekse her zaman biraz arsızdır!

Küsmek, yüreğin en son vardığı yer.

Bahane üretmede  yoktur üstüne.

Ufacık  umut, mucizedir gözünde.

Kükrer de bir deli ummana döner.

Ne kadar laf söylense, katar önüne .

Aklın hükmü bu kadar olur sevene!

Gelin de kendi olur güveyi de bazı!

Derken sular durulur bu çılgına...

Gökten düşer, ayağı da yere değer!

Azıcık kendine söylenir, densiz diye.

Lakin fazla da uzun sürmez arası.

Kapılır gider başka bir düşünceye.

Yeniden bulmuştur, yine bir ümit!

Çılgın bülbül! Öter durur kalpte ama,

Cananın kulağına gider mi? Şüpheli!

Yürek bilmez ki yüzünü çevirmeyi!..

Zorlar da zorlar sebebinin sabrını!..

Ne vakit yar tanımaz olur bu garibi!

Gün olur küser, bir yana kor yüreği!

Nahak! Sevilen nasıl bilmez aşığını!