φωτιά κι ασήμι

10

Αθήνα 2004

Την άλλη μέρα η καρολίνα ξύπνησε από μια παράξενη αίσθηση. Στην αρχή αναστέναξε μέσα στον ύπνο της και δοκίμασε να αλλάξει πλευρό για να συνεχίσει το ταξίδι της μέσα στον κόσμο των ονείρων, μόνο που το κατάλαβε πως κάτι την εμπόδιζε.

Ήταν ο Ρωμανός που την είχε αγκαλιάσει και προσπαθούσε να την αφυπνίσει χώνοντας τη γλώσσα του στο αφτί της.

-χμμμ... Τι ώρα είναι, τι κάνεις;

-είναι νωρίς ακόμη αλλά σκέφτηκα έναν πολύ καλό τρόπο να αρχίσουμε τη μέρα μας, μια τόσο όμορφη μέρα...

Η Καρολίνα στριφογύρισε μέσα στην αγκαλιά του κι έτσι τα χείλη του Ρωμανού άρχισαν κι αυτά να μετακινούνται προς τα κάτω. Το βογκητό που της ξέφυγε όταν έκλεισε το λοβό του αφτιού της ανάμεσα στα δόντια, τον έκανε να τραβήξει παιχνιδιάρικα τη μια τιράντα του νυχτικού της.

-Αν προτιμάς να κοιμηθείς λίγο ακόμη υπάρχει πάντα το περιθώριο.

-Παράτα μας, ρωμανέ.

Η Καρολίνα πίεσε το σώμα της στο δικό του, ενώ του επέτρεπε να της βγάλει το νυχτικό.

-να τη χαιρόμαστε, να είναι πάντα καλά κι ευτυχισμένη.

Ο Ρωμανός σταμάτησε για μια στιγμή τα παιχνίδια και την κοίταξε αφού την απομάκρυνε για μια στιγμή.

-χρόνια της πολλά, ελπίζω να είναι πάντα γερή δυνατή κι ευτυχισμένη.

Η Καρολίνα του χάιδεψε το μάγουλο, προτού τον φιλήσει στα χείλη, ξαναπιάνοντας τη διαδικασία από εκεί που την είχαν αφήσει ακριβώς.

Μια ώρα αργότερα ο ρωμανός έμπαινε στο μπάνιο σφυρίζοντας ενώ η Καρολίνα αποφασισμένη να κάνει ό,τι καλύτερο μπορούσε, άρχισε να τακτοποιεί τα ρούχα τους, τα οποία τα είχαν πετάξει και καταμπερδέψει το προηγούμενο βράδυ.

Αναστέναξε στη σκέψη της περασμένης νύχτας. Μακάρι να περνούσαν πάντα έτσι...

Έπιασε το πορτοφόλι του Ρωμανού κι ετοιμάστηκε να το βάλει μέσα στο χαρτοφύλακα του, όταν ξαφνικά έκανε μια σκέψη. Κρατώντας το πάντα στα χέρια, πήγε κι άνοιξε την τσάντα της. Έβγαλε από μέσα ένα μικρό σημειωματάριο γεμάτο με ζωγραφιές που είχε κάνει η δανάη μέσα στους τελευταίους μήνες κι αφού το ξεφύλλισε βιαστικά, επέλεξε μια κι έσκισε τη σελίδα. Έδειχνε τους τρεις τους πιασμένους από τα χέρια. Ήταν σε έναν κήπο ολάνθιστο και χαμογελούσαν όλοι μέσα στα γιορτινά τους. Το φόρεμα της μικρής ήταν γεμάτο ροζ κορδέλες και φρου-φρου.