φωτιά κι ασήμι

29

Αθήνα 2014

Κανείς τους δε μπορούσε να πει με βεβαιότητα πόση ώρα έμειναν έτσι αγκαλιασμένοι. Γεγονός ήταν πάντως πως κανένας τους δεν ήθελε να τελειώσει η παρατεταμένη αυτή επαφή. Τα αντανακλαστικά του γιατρού όμως λειτούργησαν λίγο πιο αποτελεσματικά γιατί κάποτε ανασήκωσε το πρόσωπο του για να κοιτάξει εκείνο της Ναταλίας.

-Λοιπόν; Τι λες; Πέρασε το πρώτο κύμα της καταιγίδας ή όχι ακόμη;

Τι να του έλεγε τώρα; Είχε έρθει να τη βοηθήσει σαν να γνώριζε την τόσο άσχημη ψυχολογική της κατάσταση, έπρεπε να του δείξει πως το εκτιμούσε και πως είχε τουλάχιστον φέρει κάποιο αποτέλεσμα.

Έτσι, σήκωσε κι εκείνη το βλέμμα και τον κοίταξε στα μάτια.

-Ναι, είμαι κάπως καλύτερα, σε...

Της έκλεισε το στόμα με την παλάμη του εξακολουθώντας να την κρατάει με το άλλο του χέρι.

-Λες ψέματα, Ναταλία της φωτιάς, κι αυτό δε μου αρέσει.

-Δε λέω...

-Ξέρεις κάτι; Χρειάζεσαι μια καλή ποσότητα ζάχαρης για να καταπολεμήσεις το σοκ. Έλα να σηκωθούμε.

Τη χάιδεψε για λίγο σαν κάτι τέτοιο να ήταν απαραίτητο και μετά την έστησε στα πόδια της σαν να ήταν παιδί κι έπλεξε τα δάχτυλα του χεριού του στα δικά της, τραβώντας παράλληλα το κινητό του με το άλλο του χέρι από την τσέπη, μέσα στην οποία εξαφάνισε προς μεγάλη της κατάπληξη το γράμμα της Νεφέλης.

-Τι κάνεις; Γιατί το παίρνεις αυτό;

-Γιατί αποδείχθηκε πάρα πολύ τοξικό για εσένα. Θα σου το επιστρέψω αμέσως μόλις το διαβάσω κι αφού βεβαιωθώ πρώτα πως είσαι όντως καλύτερα.

Η Ναταλία τον κοίταξε με στόμα ορθάνοιχτο.

-Τι λες; Τι θα κάνεις;

-Μα τι άλλο; Θα σε πάρω να φύγουμε από εδώ τώρα.

Εκείνη θέλησε να διαμαρτυρηθεί αλλά δεν της το επέτρεψε αφού κάνοντας μια τηλεφωνική κλήση κόλλησε στη στιγμή το κινητό στο αφτί του.

-Γεια σου, φίλιππε, όλα εντάξει;

Η Ναταλία κράτησε την ανάσα της για άγνωστο λόγο.

-Ωραία, καλά είμαι κι εγώ. άΚου, βιάζεσαι να επιστρέψεις στα κορίτσια σου;

Ακολούθησε μια παύση για να ακούσει.

-Ωραία, κοίτα... πέρασα από το νεκροταφείο να πω δυο λόγια στον πατέρα μου μήπως τα ακούσει αλλά έπεσα πάνω σε μια μικρή κυρία που έχει σοβαρά ζητήματα διαχείρισης στρες κι άγνωστων πληροφοριών, επιβλαβών προφανώς για τον ψυχισμό της. σκοπεύω να την κεράσω έναν καφέ κάπου ήσυχα για να βοηθήσω τα γρανάζια του εγκεφάλου της να βρουν ξανά το σωστό ρυθμό λειτουργίας τους, έχεις αντίρρηση;