φωτιά κι ασήμι

24

Αθήνα 2014

Σαν αστραπή μπήκε μέσα στο σπίτι η Ναταλία. Για κάποιο λόγο ανεξήγητο για την ώρα εξακολουθούσε να νιώθει πως δε βρισκόταν μέσα στο σώμα της. Κάπου στα μισά ενός διαδρόμου με γλάστρες και κάμποσες κλειστές πόρτες, βρέθηκε μπροστά σε μια νέα γυναίκα στην ηλικία της περίπου και τη ρώτησε πως θα μπορούσε να βρεθεί πιο γρήγορα στην τουαλέτα. Εκείνη, αφού την κοίταξε εξεταστικά για μια στιγμή, έστρωσε τις πτυχές του φορέματος της που είχε ένα χτυπητό τιρκουάζ χρώμα και μετά της έδειξε προς τη σωστή κατεύθυνση. Η Ναταλία την ευχαρίστησε με ένα κοφτό κούνημα του κεφαλιού και μετά έτρεξε κατευθείαν προς τα εκεί. Προς μεγάλη της χαρά άλλη καμιά γυναίκα δεν υπήρχε στο χώρο. Έπλυνε λοιπόν τα χέρια της κάμποσες φορές με ένα κρεμοσάπουνο που μύριζε έντονα καρπούζι και μετά κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Δεν ήταν η ματαιοδοξία που την έσπρωχνε να το κάνει αυτό προτού πάει να συναντήσει τον Φίλιππο αλλά η ανάγκη της να βεβαιωθεί πως τίποτα στην εξωτερική της εμφάνιση δεν θα πρόδιδε με τίποτα αυτά που τη συγκλόνιζαν τόσο βαθιά κι έντονα. Από τη μια το χαμένο της σταυρουδάκι κι από την άλλη η τόσο ριζική αλλαγή που είχε δει να συντελείται πάνω στο Ρωμανό μέσα σε λίγα λεπτά της είχαν στείλει τόσα μηνύματα που θα χρειαζόταν ώρες για να τα ταξινομήσει. Τον νόμιζε άνθρωπο σκληρό, ίσως και υπερφίαλο αλλά ίσως τελικά και να είχε κάνει και λάθος. Ο τρόπος με τον οποίο τον είχε ακούσει να μιλάει και να προσπαθεί να κανακέψει την κόρη του μια τόσο δύσκολη ώρα φανέρωνε άνθρωπο βαθιά συναισθηματικό κι ευαίσθητο. Και εκείνο το χάδι στα μαλλιά της, και η φωνή του καθώς προσπαθούσε να της εξηγήσει τα πράγματα από τη δική του οπτική γωνία της είχαν τραβήξει αμέσως την προσοχή. Κι ήταν και το φλερτ... το ανυπόκριτο του φλερτ που την έκανε να ζητάει ακόμη περισσότερα όχι μόνο από αυτόν μα κι από τον ίδιο της τον εαυτό. Αλήθεια, πόσο διαφορετικός ήταν από τον έΚτορα...

Νιώθοντας απογοήτευση από την πορεία των σκέψεων της βγήκε τρέχοντας από την τουαλέτα κοντεύοντας να πέσει πάνω στη γυναίκα που την είχε βοηθήσει να φτάσει ως εκεί λίγο πριν. Της ζήτησε πάντως συγγνώμη και μετά εξαφανίσθηκε στο διάδρομο χωρίς να αντιλαμβάνεται πως εκείνη δεν την άκουγε καν, πολύ απλά επειδή ήταν μεθυσμένη και πάσχιζε να βρει το κινητό της μέσα σε ένα ασημένιο τσαντάκι το οποίο μόλις και μετά βίας μπορούσε να χωρέσει τη μισή της παλάμη.

Αμέσως μόλις βρέθηκε στο υπέροχα διακοσμημένο σαλόνι του Φίλιππου έψαξε να τον βρει με μάτια ανήσυχα που επιχειρούσαν ωστόσο ακόμη και τότε να κρατήσουν τα προσχήματα.