φωτιά κι ασήμι

55

Αθήνα 2014

-Καλώς τον γιατρό.

Αμέσως μόλις άκουσε η Ναταλία το κλειδί του Ρωμανού στην πόρτα, άφησε κάτω το στυλό και το τετράδιο που κρατούσε κι έσπευσε να τον υποδεχτεί.

-Τι στο... Και γιατί με λες έτσι; Τι κάνεις εσύ εδώ;

Ο άνδρας έβγαλε το σακάκι του και πήγε να το κρεμάσει αλλά τον πρόλαβε η Ναταλία που του το πήρε από τα χέρια.

-Κάνω νομίζω αυτό που πρέπει.

-Πώς μπήκες; Και πότε ήρθες και...

-Σιγά, γιατρέ, σιγά. Πήγαινε να πλύνεις τα χέρια σου κι έλα.

Ο Ρωμανός δεν κουνήθηκε από τη θέση του. Η χαρά του που την έβλεπε εκεί μέσα ήταν πολύ μεγάλη, αν και δεν είχε προλάβει ακόμη να της το πει.

-έλα, τελείωνε, αργείς.

-Πολύ περίεργα μου τα λες...

Μπήκε μουρμουρίζοντας στο μπάνιο κι επέστρεψε δέκα λεπτά αργότερα. Είχε αλλάξει ρούχα επιλέγοντας μια απλή φόρμα για το σπίτι.

-Πρώτον, Ναταλία της φωτιάς, πώς ήξερες ότι θα έρθω εδώ;

-αυτή δεν είναι η πρώτη αλλά η Τρίτη ερώτηση που μου κάνεις. Τέλος πάντων, ας τα πάρω με τη σειρά τα πράγματα. Το κλειδί του σπιτιού σου το πήρα από την Άντα, και το κινητό της το βρήκα στις επαφές της δανάης. Καλά ως εδώ;

-Πολύ καλά, για πάμε παρακάτω...

-Ο Φίλιππος μου τηλεφώνησε λίγο πριν φύγω από το δικό του το σπίτι και μου είπε πως σας έδιωξε ο συνάδελφος σας, επειδή είχατε μείνει πάρα πολύ εκεί χωρίς να μπορείτε να βοηθήσετε πουθενά.

-τώρα εξηγούνται όλα...

-Ναι, κάτσε τώρα κάτω μιας και δεν διανύεις την πρώτη σου νιότη... Για ντετέκτιβ πάντως δεν κάνεις.

-Πάντως εσύ κάνεις κάλλιστα για συγγραφέας, δεσποινίς Ραζή. Γράφεις εκπληκτικά, το ξέρεις;

Ο Ρωμανός σωριάστηκε σε έναν μαλακό και χαμηλό καναπέ και η ναταλία εξαφανίστηκε στην κουζίνα.

Επέστρεψε σχεδόν αμέσως κρατώντας έναν δίσκο, τον οποίο κι ακούμπησε στο τραπεζάκι μπροστά του.

-Τι είναι όλα αυτά;

-δεν είναι πολλά, γιατρέ, σάντουιτς και κοτόπουλο και χυμός. Μόνο αυτά πρόλαβα να ετοιμάσω. Το φαγητό της άντας κάηκε... Η καημένη, έπαθε ισχυρό σοκ, έκλαιγε στο τηλέφωνο.