φωτιά κι ασήμι

41

Αθήνα 2014

Η Καρολίνα ξύπνησε νιώθοντας πολύ περίεργα. Ο Καγιάς δε βρισκόταν δίπλα της πάντως, αλλά τα σεντόνια ήταν ακόμη ζεστά, γεγονός που υποδήλωνε πως δεν είχε περάσει πολλή ώρα από τη στιγμή που σηκώθηκε από το κρεβάτι.

Η γυναίκα τεντώθηκε νωχελικά θυμίζοντας γάτα που απολάμβανε το χουζούρι της στον ήλιο πριν αρχίσει το κυνήγι, και μετά άπλωσε το χέρι της για να πιάσει το κινητό της από το κομοδίνο. Είχε περάσει υπέροχα με τον Καγιά το προηγούμενο απόγευμα. Στην αρχή είχαν πάει για φαγητό, όπως ακριβώς της το είχε εκείνος υποσχεθεί, και μετά συνέχισαν τη βόλτα τους παίρνοντας τον καφέ τους σε ένα άλλο μαγαζί, πολύ φινετσάτο και γεμάτο με την αφρόκρεμα της αθηναικής κοινωνίας. Βεβαίως πιο πολύ γυναίκες, ξιπασμένες από τα πλούτη διέκρινε η Καρολίνα, τα πρόσωπα των οποίων ήταν εντελώς αγνώριστα από τα αλλεπάλληλα μπότοξ και τις πλαστικές αλλά έτσι κλεισμένη στον μικρόκοσμο της που ήταν δε μπόρεσε ούτε να τις λυπηθεί μα κι ούτε και να διακρίνει την πραγματική κατάσταση στην οποία βρίσκονταν όλες τους.

Μέχρι και για ένα βραδινό κοκτέιλ την πήγε ο Καγιάς, έτσι, για να της δείξει πως το λάθος της είχε παραγραφεί. Εκείνη είχε επιλέξει να δοκιμάσει ένα ποτό που μύριζε τριαντάφυλλο και δυόσμο και δεν είχε απογοητευτεί καθόλου από την απόφαση της αυτή.

Η απογοήτευση την κυρίευσε όμως αμέσως μόλις χάθηκαν από μπροστά τους τα εκτυφλωτικά φώτα των μαγαζιών, κι έσβησαν τα χαρούμενα λόγια και οι ακατάληπτες φλυαρίες των μισομεθυσμένων νέων ανθρώπων που γέμιζαν το μπαρ που τους είχε φιλοξενήσει.

Από τη στιγμή που έκλεισε πίσω τους η πόρτα της κρεβατοκάμαρας της τα πάντα άλλαξαν, και οι λίγες χλωμές αυταπάτες που είχαν τολμήσει να εμφανισθούν θυμίζοντας πρώιμες ηλιαχτίδες μέσα στο χειμώνα, έδωσαν τη θέση τους σε μια σκιώδη ανησυχία που της χάιδεψε την πλάτη παγωμένα, καθώς ο Καγιάς της ζητούσε ήρεμα μα αυταρχικά να απαλλαγεί από τα ρούχα της.

Η Καρολίνα το έκανε εξακολουθώντας να χαμογελάει., και το ίδιο έκανε Και σε όλη τη διάρκεια της βραδιάς. Ο καγιάς ποτέ δεν ήταν ο πιο τρυφερός και γλυκός εραστής, έδινε ωστόσο απλόχερα όταν η παρτενέρ του φρόντιζε να τον ευχαριστήσει ικανοποιώντας το κάθε του ερωτικό καπρίτσιο, όσο απαιτητικό και σκοτεινό κι αν ήταν.

Γενικά με την Καρολίνα είχε κάνει μια εξαίρεση, όχι μόνο επειδή την είχε κρατήσει κοντά του για τόσα χρόνια, μα κι επειδή για λόγους σχεδόν υπερφυσικούς τον ενδιέφερε και η δική της ευχαρίστηση.