φωτιά κι ασήμι

43

Αθήνα 2014

Η Ναταλία διέκρινε πολύ εύκολα την Καρολίνα αμέσως μόλις πάτησε το πόδι της στο μικρό καφέ του ξενοδοχείου που της είχε δώσει ραντεβού. Ποτέ δεν την ενθουσίαζαν τέτοια μέρη και δεν τις καταλάβαινε εύκολα τις πλούσιες κυρίες και δεσποινίδες που κανόνιζαν εκεί τις συναντήσεις τους.

Καθώς την πλησίαζε δε μπόρεσε πάντως να αρνηθεί την ομορφιά και την κομψότητα της άλλης. Ήταν ντυμένη στα γαλάζια και η μπλούζα της ήταν φτιαγμένη από ένα λεπτότατο βελούδο κατάλληλο για την εποχή και γαρνιρισμένο με δαντέλες στα τελειώματα.

Φορούσε ασημένια βραχιόλια στους καρπούς της και κρατούσε κιόλας ένα ψηλό ποτήρι στο δεξί της χέρι.

-Καλησπέρα, Καρολίνα.

Βολεύτηκε όπως-όπως στο σκαμπό του στρογγυλού τραπεζιού απέναντι της.

Η Καρολίνα έριξε επιδεικτικά μια ματιά στην οθόνη του πανάκριβου κινητού της και τελικά της χαμογέλασε με ψυχρότητα ανάβοντας ένα τσιγάρο με τον ασημένιο της αναπτήρα.

-είσαι στην ώρα σου, Ναταλία, κι αυτό αποτελεί προσόν φαντάζομαι και για την επαγγελματική σου ζωή.

Και τι ήξερε η κυρία Σπανού από επαγγελματική ζωή;

-Εγώ ποτέ δεν αργώ, Καρολίνα.

-Μπα; Όλες οι γυναίκες το κάνουν, εσύ γιατί να αποτελείς εξαίρεση;

-Για να επιβεβαιώνω τον κανόνα.

-κρύο και χιλιοειπωμένο.

Η Ναταλία αγνοώντας την ζήτησε από μια νεαρή σερβιτόρα που την είχε πλησιάσει να της φέρει έναν χυμό πορτοκάλι με μπόλικο πάγο.

-Βλέπω πίνεις σκληρά ποτά.

Η Καρολίνα τίναξε θορυβωδώς τα βραχιόλια της και μετά κουδούνισε αδιάφορα και τα παγάκια στο ποτήρι της.

-Πρώτα από όλα, Καρολίνα, είναι πολύ νωρίς, μόλις έφαγα για μεσημέρι κι έπειτα...

-έπειτα;

-έπειτα προτιμάω να πίνω με καλή παρέα για να συνοδεύεται η φλόγα του ποτού με τη ζεστασιά μιας όμορφης κουβέντας.

-χριστέ μου, από τον άνδρα μου το κόλλησες αυτό με τις ανόητες κουβέντες;

-Νόμιζα πως είχατε χωρίσει με τον Ρωμανό εδώ και χρόνια.

Η Καρολίνα τίναξε τα μακριά της μαλλιά.

-σωστές είναι οι πληροφορίες σου αλλά θα σου δώσω μια αποκλειστικότητα.