φωτιά κι ασήμι

49

Αθήνα 2014

Στην καφετέρια η Καρολίνα ήπιε δυο παγωμένες γρανίτες λεμόνι, προσπαθώντας με οδυνηρή ένταση να αντισταθεί στον πειρασμό ενός bloody mary, το οποίο και το είδε στο χέρι μιας σαραντάρας με τσιτωμένη επιδερμίδα από τις πολλές δοκιμές στο χειρουργικό τραπέζι. Τα πράγματα είχαν γίνει γρήγορα, ο άνθρωπος του Κρις είχε έρθει σε επαφή μαζί της μέσω τηλεφώνου, και μετά το πέρας της συνομιλίας είχαν πετάξει και οι δυο τις κάρτες. Η ίδια είχε επιμείνει να μην μιλήσει καθόλου μαζί του αλλά εκείνος ήταν ανένδοτος, ήθελε είχε πει να κουβεντιάσει με τον άνθρωπο που θα τον πλήρωνε, έτσι από φόβο μήπως της χαλούσε η δουλειά έκανε την παραχώρηση. Η προφορά του ήταν ξενική και η φωνή του πολύ, πάρα πολύ νεανική. Ευτυχώς η όλη συζήτηση δεν είχε διαρκέσει παραπάνω από τρία λεπτά.

-Να σας κεράσω κάτι;

Σήκωσε τα μάτια από την οθόνη του υπολογιστή και είδε πως σε μια σεβαστή απόσταση στεκόταν ένας άνδρας στην ηλικία της. Φορούσε πουκάμισο και είχε γυρισμένα προς τα μέσα τα μανίκια. Κρατούσε στο χέρι του ένα τάμπλετ, η οθόνη του οποίου ήταν όμως κλειστή.

-έχω την εντύπωση πως δεν είμαστε στα μπουζούκια.

Ο άνδρας χαμογέλασε δείχνοντας μια σειρά κατάλευκα δόντια.

-Έχετε δίκιο αλλά θα μπορούσαμε σίγουρα να πάμε.

Η Καρολίνα έκανε να του απαντήσει απότομα αλλά η θέα του πανάκριβου ρόλεξ του, της έκοψε τη φόρα. Ποτέ δεν ήξερε κανείς...

-Φοβάμαι πως οι υποχρεώσεις μου δε μου το επιτρέπουν για το άμεσο μέλλον.

Εκείνος ανασήκωσε τους ώμους και μετά, σχεδόν ανέμελα και πονηρά, άφησε δίπλα της μια επαγγελματική κάρτα, με ανάγλυφα τυπωμένα γράμματα.

-αν πάντως βρείτε λίγο διαθέσιμο χρόνο μη διστάσετε. Αν δεν προτιμάτε αυτού του είδους τη διασκέδαση μπορείτε να με τιμήσετε με την παρουσία σας σε ένα από τα μαγαζά μου.

Η Καρολίνα άνοιξε το στόμα της για να πάρει πίσω την προηγούμενη κουβέντα της αλλά ήταν ήδη αργά. Ο άνδρας είχε αρχίσει κιόλας να απομακρύνεται. Είχε βγάλει ένα κινητό από την τσέπη του και μιλούσε με ζέση κολλώντας το στο αφτί του.

Ξεχνώντας για μια στιγμή τον λόγο για τον οποίο είχε βρεθεί εκεί μέσα, πήρε στο χέρι της την κάρτα και διάβασε το όνομα του:

«Νίκος Κωστίδης».

Σαν κάτι να της θύμιζε αυτό το όνομα αλλά δε μπορούσε και να είναι σίγουρη, γι'αυτό μη χάνοντας καθόλου χρόνο άνοιξε μια μηχανή αναζήτησης και το πληκτρολόγησε.