13

2.3K 228 28
                                    

Αθήνα 2014

Όταν έβαλε το κλειδί στην κλειδαριά η Ναταλία νόμισε πως η καρδιά της θα έσπαγε, όμως τίποτα τέτοιο δεν έγινε.

Πήγε πρώτα στο σαλόνι κι όπως περπατούσε στο μεγάλο διάδρομο, άρχισε να ανάβει πίσω της τα φώτα. Παραδόξως, τώρα που τα δωμάτια ήταν φωτισμένα, της ήταν πιο εύκολο να ελέγξει και να διαχειριστεί τα συναισθήματα της που την έπνιγαν όπως και κάθε φορά που πατούσε το πόδι της εκεί μέσα.

Στάθηκε στο κέντρο του μεγάλου δωματίου για λίγο, κι ύστερα πήγε και χάιδεψε για μια στιγμή το μεγάλο πιάνο της Νεφέλης. Είχε πάνω του μισό πόντο σκόνης, αφού το κάλυμμα του είχε κάπου παραπεταχτεί.

Αυτό έκανε το στήθος της να φουσκώσει κι επέτρεψε στη δυσφορία να τρυπώσει από τη μικρούτσικη χαραμάδα που βρήκε και να αρχίσει να ανεβαίνει προς τα πάνω. Όχι, δε θα της συνέβαινε και πάλι το ίδιο, έκλεινε τα 28 απόψε, όχι... Θα σηκωνόταν, θα έπαιρνε αυτό που ήρθε να βρει και μετά θα έφευγε πάλι ήσυχα και θα πήγαινε να βρει τον έκτορα. Εκείνος θα την έκανε να γελάσει και να νιώσει ζεστασιά κι ασφάλεια.

Βγήκε τρέχοντας σχεδόν από το σαλόνι κι έτρεξε ως το γραφείο του πατέρα της. Τον κωδικό για το χρηματοκιβώτιο τον ήξερε, όμως έχασε κάμποσα λεπτά στο σημείο αυτό. Καθόταν και κοίταζε απλά το μαύρο κουτί. Το είχε ανοίξει άλλη μια φορά μαζί με τον Αντώνη, λίγο μετά το θάνατο του πατέρα της, αλλά τότε είχε αφήσει εκείνον να πάρει από μέσα αυτά που έψαχναν. Κι εκείνος είχε βρει εύκολα το ντοσιέ με όλα τα νομικά έγγραφα που απαιτούνταν για το κλείσιμο όλων των υποθέσεων του Πέτρου, οικογενειακών και μη.

Τότε της είχε μιλήσει ο Αντώνης και για τα υπόλοιπα έγγραφα που υπήρχαν εκεί μέσα και την περίμεναν, όμως η Ναταλία αφού είχε βεβαιωθεί πως δεν άφηνε καμιά δουλειά σημαντική στην τύχη της, του είχε εξηγήσει όσο πιο ευγενικά μπορούσε πως δεν ένιωθε έτοιμη να διαβάσει τα τελευταία λόγια του Πέτρου.

Το μόνο πρόβλημα στη στάση της αυτή ήταν πως η αναβλητικότητα δεν την είχε ωφελήσει πουθενά, κι έτσι να την τώρα μπροστά στους φόβους της που πύκνωναν μέσα στην αποπνικτική σιωπή του άλλοτε χαρούμενου της πατρικού.

Πληκτρολόγησε τον κωδικό κι αφού το χρηματοκιβώτιο άνοιξε, έβαλε μέσα το χέρι της και πήρε έναν μεγάλο φάκελο.

έκλεισε το χρηματοκιβώτιο και μετά, αντί να επιστρέψει πάλι στο σαλόνι, πήγε και χώθηκε στο παιδικό της δωμάτιο, στο οποίο είχε ζήσει ουσιαστικά όλη της τη ζωή.

φωτιά κι ασήμιWhere stories live. Discover now