φωτιά κι ασήμι

21

Αθήνα 2014

Το Σάββατο αποδείχθηκε υπέροχο και για το Ρωμανό μα και για τη δανάη, η οποία χαλάρωσε σε μεγάλο βαθμό χάρη στη μεγάλη φροντίδα και στη στοργή του πατέρα της. Μέχρι και πρωινό στο κρεβάτι της πήγε, μέχρι και στα μαγαζιά την πήγε με σκοπό να της αγοράσει καινούρια λογοτεχνικά βιβλία καθώς και κάποια cd με την αγαπημένη της μουσική. Δεν είχε βεβαίως παραλείψει να της ετοιμάσει μια λίστα και με τη μουσική δωματίου την οποία της είχε υποσχεθεί το μεσημέρι της προηγούμενης μέρας. Ωστόσο, είχε κι άλλον ένα σκοπό, πιο κρυφό και γλυκό και πονηρό καθώς έμπαινε στο αντίστοιχο τμήμα του εμπορικού κέντρου. Τη στιγμή που παρακολουθούσε με την άκρη του ματιού του τη μικρή να μελετάει τρισευτυχισμένη τους τίτλους των δίσκων, ξέκλεψε λίγα δευτερόλεπτα κι ορμώντας κυριολεκτικά σαν σίφουνας ανάμεσα στα αναρίθμητα ράφια, διάλεξε ένα cd της Τζάκι Ονίλ που είχε τίτλο «στη θάλασσα του έρωτα». Ήταν ένας πολύ ωραίος δίσκος κι ο ίδιος διέθετε κι άλλο αλλά η κίνηση του αυτή έκρυβε μια κάποια σκοπιμότητα την οποία δε σκόπευε να την ομολογήσει σε κανέναν, ή εντάξει, ίσως μόνο σε ένα πρόσωπο.

Μετά, απόλυτα ικανοποιημένος με την κίνηση του αυτή, εμφανίσθηκε καταχαρούμενος στο πλευρό της κόρης του, που κρατούσε κιόλας τρία βιβλία στα χέρια.

-Μήπως μπορούμε να τα πάρουμε και τα τρία, μπαμπά; Σε παρακαλώ, είναι σειρά.

Ο Ρωμανός τα πήρε από τα χέρια της εξακολουθώντας πάντα να της χαμογελάει.

-Φυσικά και μπορούμε, γι'αυτό δουλεύω, για να μπορείς να αγοράζεις ό,τι θέλεις.

Η δανάη έβαλε το χέρι της μέσα στο δικό του.

-σε ευχαριστώ, η μαμά δε δουλεύει μα μου αγοράζει ωραία ρούχα.

Ευτυχώς τη σκιά που πέρασε σαν αστραπή από το βλέμμα του άνδρα μόνο για να μεταλλαχθεί σε σύννεφο δεν την πρόσεξε.

-Η μητέρα σου δε σου ψωνίζει με δικά της χρήματα, μα δεν πειράζει, τι λες; Πάμε να σε κεράσω μια κρύα σοκολάτα;

Η Δανάη κούνησε το κεφάλι και τον ακολούθησε.

Κι έτσι κύλησε η μέρα ώσπου έφτασε η ώρα να την πάει στη Μαρίνα Δελή, η οποία τους είχε ήδη τηλεφωνήσει πάνω από δέκα φορές, πασχίζοντας να τους καλοπιάσει για να δει τη μικρή μια ώρα νωρίτερα. Μα ο Ρωμανός με τίποτα δεν της έκανε το χατίρι, αφού όχι μόνο αδυνατούσε να χορτάσει την κόρη του, αλλά πιστός στο λόγο του κάθισε και τη βοήθησε να λύσει τις δύσκολες ασκήσεις των μαθηματικών της, οι οποίες έπειτα από δυο ώρες δεν της φαίνονταν πια και τόσο δύσκολες.