φωτιά κι ασήμι

48

Αθήνα 2014

-δε σε θέλω στα πόδια μου, Καρολίνα.

Ο Ρωμανός αποτέλειωσε το κρύο τσάι που έπινε και πήγε να ξεπλύνει το ποτήρι του στο νεροχύτη. Συνήθως τις δουλειές του σπιτιού τις έκανε είτε η άντα είτε κάποια άλλη γυναίκα που ερχόταν σε τακτά χρονικά διαστήματα, αλλά εκείνη τη στιγμή η παρουσία της πρώην γυναίκας του στο σπίτι του έφερνε έντονη νευρικότητα.

-Μα γιατί; Το μόνο που θέλω είναι να βεβαιωθώ πως είναι εντάξει το παιδί.

Μιλούσαν ψιθυριστά από φόβο μήπως ξυπνήσουν τη δανάη. Ο Ρωμανός την είχε φέρει στο σπίτι δυο ώρες νωρίτερα περίπου, της είχε πάρει κάμποσες φορές τη θερμοκρασία, κι αφού βεβαιώθηκε πως για την ώρα δεν ανέβαινε ο πυρετός παραπάνω από το 38, της είχε δώσει ένα αντιπυρετικό, και μετά την είχε βάλει κατευθείαν στο κρεβάτι.

Η Καρολίνα στο μεταξύ, τριγύριζε γύρω από το παιδί εντελώς αποπροσανατολισμένη, τιτιβίζοντας σαν πουλί ασυνάρτητα, αναφέροντας τι ρούχα θα της αγόραζε όταν θα γινόταν καλά.

Ελάχιστη σημασία της είχε δώσει η δανάη, η οποία είχε προσκολληθεί πάνω στον Ρωμανό με τρόπο αφοπλιστικά ειλικρινή. Η Καρολίνα όσο μπόρεσε έκρυψε τον εκνευρισμό της, αφού αυτό τουλάχιστον το καταλάβαινε, πως δε θα άρχιζαν καλά τα πράγματα αν έδειχνε την ενόχληση της.

Την ώρα που την έδιωχνε ήρεμα ο Ρωμανός από το δωμάτιο της μικρής για να της διαβάσει λίγο πριν τον ύπνο, του έριξε μια τόσο φαρμακερή ματιά που ακόμη κι εκείνος την αγριοκοίταξε βγαίνοντας από την αταραξία του.

Ευτυχώς η δανάη κουρασμένη καθώς ήταν είχε τελικά αποκοιμηθεί σχετικά εύκολα, κι ο Ρωμανός κάπως πιο ήρεμος πήγε στην κουζίνα να βρει την Καρολίνα.

-Δε θα πάθει τίποτα, δε χρειάζεται να ανησυχείς.

-Μα τι λες τώρα; Μητέρα της είμαι.

-δε χρειάζεται να την ανοίξουμε πάλι αυτή την κουβέντα. Να πας να συνεχίσεις τις δουλειές σου κι αν προκύψει ο,τιδήποτε, που δε θα προκύψει δηλαδή, θα σου τηλεφωνήσω αμέσως.

-όχι, εδώ θα μείνω.

Ο Ρωμανός ανασήκωσε τους ώμους του.

-Κάνε ό,τι θέλεις, εγώ πάντως όσο θα περιμένω το παιδί να ξυπνήσει θα είμαι στο γραφείο μου.

-Μη μου πεις πως θα διαβάσεις τώρα;

-Γιατί όχι; Τι άλλο καλύτερο θα μπορούσα να κάνω. Η δανάη ήδη κοιμάται βαθιά, είμαι σχεδόν σίγουρος πως δε θα ξυπνήσει άμεσα, αλλά θα ενεργοποιήσω την ενδοεπικοινωνία κι έτσι αν χρειαστεί κάτι θα βρίσκομαι δίπλα της σε ένα λεπτό.