φωτιά κι ασήμι

19

Αθήνα 2014

Η Ναταλία ένιωσε τα μάγουλα της να βάφονται πορφυρά στο άκουσμα της βαθιάς κι απίστευτα αισθησιακής αυτής φωνής. Ωστόσο, πιέζοντας φανερά τον εαυτό της, άφησε να κυλήσουν μερικά δευτερόλεπτα προτού στραφεί τελικά να τον κοιτάξει.

Η εμφάνιση του της έκοψε την ανάσα. Τζιν φορούσε κι εκείνος, κι από πάνω ένα στενό ξεβαμμένο μπλουζάκι κάτω από το οποίο αναδεικνύονταν εμφατικότατα οι γυμνασμένοι του μύες. Μα δεν ήταν αυτό το θέαμα που την είχε κάνει να νιώσει έτσι. Εκείνο που τη σόκαρε ευχάριστα ήταν το ζεστό του χαμόγελο, καθώς και η άφατη γλυκύτητα που εντόπιζε εύκολα μέσα στα όμορφα του μάτια.

-Λοιπόν, δεσποινίς Ραζή, δε θα καθίσουμε;

Ο ρωμανός που καθόταν κιόλα σε ένα κάπως απομονωμένο τραπέζι είχε βρεθεί δίπλα της με δυο βήματα και της άπλωνε το χέρι του.

Η Ναταλία το απέφυγε διακριτικά και πήγε να καθίσει προσπερνώντας τον. Η αντίδραση του στο καπρίτσιο της αυτό την έκανε να σαστίσει. Ένα βαθύφωνο μα κι ευγενικό γέλιο τον συντάραξε ολόκληρο τη στιγμή που έπαιρνε τη θέση του απέναντι της.

Μόλις εκείνη τη στιγμή άρχιζε να παίζει ένα slow κομμάτι που τους ξάφνιασε και τους δυο, αφού ήταν λες και ο μουσικός που έπαιζε σαξόφωνο είχε κόψει με ένα μαχαίρι στα δυο την απόσταση που τους χώριζε, που δεν ήταν και μεγάλη άλλωστε.

-Χαίρομαι πολύ που ήρθες, που το όχι σου μετατράπηκε σε ναι.

Ο Ρωμανός άνοιξε τον κατάλογο των κρασιών μα πιότερο εκείνη κοιτούσε παρά τα διάφορα ονόματα που χόρευαν μπροστά στα μάτια του. Ένας θεός μόνο ήξερε πόσο πολύ του άρεσε αυτή η γυναίκα.

Η Ναταλία κούνησε σαν αποπροσανατολισμένη το κεφάλι της αδυνατώντας να προσαρμοστεί στο χώρο και στο χρόνο. ένιωθε σαν να την είχαν υπνωτίσει, σαν να τη χάιδευαν μαζί το κυματάκι μιας γαλήνιας θάλασσας, μα κι ο αέρας που έφερνε μαζί του μια τρικυμία ανεπανάληπτη.

Για Τρίτη φορά άνοιξε το στόμα του ο Ρωμανός, σαν να μάντεψε αυτό που συνέβαινε στην ψυχή της.

-δεν είσαι συνηθισμένη σε κάτι τέτοια σωστά; Βάζω στοίχημα πως μόνο με τον έκτορα ανδρέου βγήκες ραντεβού.

Μια σπίθα οργής διέτρεξε όλο της το πρόσωπο, κι εκείνος σαν να το κατάλαβε και πάλι, παράτησε αμέσως κάτω το μενού των κρασιών.