Who you? ||GDragon

28え13

Jiyong traş makinesini kapattıktan sonra umursamadan çantasına attı. Seungri ile yüzleşmesi için aradan 3 gün geçtiğinden sakalları çıkmıştı aslında pek umurunda değildi, üzerindekilerin içki kokması da umurunda değildi,saçlarının hali de umurunda değildi, normalde olsa şirkette asla duş almazdı veya traş olamazdı ama eve giderek zaman harcamak istemiyordu.
Traş olduktan sonra askıdan beyaz gömleği aldı ve üzerine geçirdi düğmeleri yavaş yavaş iliklerken lavabonun içine bakıyordu. Hiçbir şey hissetmiyordu ama bu anlıktı, bir an duygu patlamasından ölecek gibi oluyordu ama bir anda sakinleşiyordu düşünmeyi bile bırakıyordu.
Son düğmeyi de ilikledikten sonra siyah kravata uzandı yavaşça boynundan geçirip yeteri kadar sıktıktan sonra gömleğin yakalarını aynaya bakarak indirdi son olarak ceketi üzerine giyindi, parfümünü eline aldı ama son anda Hana'nın parfümden hoşlanmadığını hatırlayarak çantanın içine cam şişeyi fırlattı. Aynaya son kez baktığında beyninin içinde çok kısık bir fısıltı duydu
"Bence sana en çok yakışan şey siyah sade takım elbise."

Hayat ne tuhaf bir şeydi daha dün gibi hatırladığı anıları süsleyen kızı artık yoktu, onu bir daha göremeyecekti...

Sağ gözünden bir damla yaş süzülürken Jiyong sadece yaşın çenesine inişini izledi sonra ağlamamak için bakışlarını yukarı doğru çevirdiğinde tavanda bir yıldız çıkartması olduğunu ilk defa fark etmişti yıldız şeklini hep görüyordu ama daha önce hiçbiri bu kadar anlamlı gelmemişti...

***

-Hala okumadın mı Jiyong? Cidden nasıl olur da bu yaşına kadar bu kitabı okumamış olursun?

-Tamam okuyacağım cidden, ama sen yokken falan okurum şimdi sen varken nasıl açıp da kitap okuyayım? ben sen miyim? Görüşemiyoruz zaten... Ne olur sonra okurum gerçekten...

-Hayır, o kitabı okumazsan seninle ilgilenmem! Ve şimdi okuyacaksın!

-Bak, Hana sabahtan beri kitapta kitap diye başımın etini yedin! Eve girdin sarılmadan kitap dedin ya resmen beni şok ediyorsun! Okuyacağım dedim sana! Neden illa da şimdi olması gerek?

-Sana bir aydır oku şunu diyorum Jiyong! Sözümü dinlemedin oku şimdi. Hem ne olur okusan yarısı resim zaten hem yazılarda kocaman kocaman...

-Sen gidince söz okuyacağım... Birazdan hava karardı geç oldu diye gideceksin zaten yeter kaçma benden...

-Okursan kaçmam

Hana balkona girip kapıyı çekti hemen yanındaki sandalyeyi çekip kapının kolunu sıkıştırdı, Jiyong istese de gelemezdi şimdi yanına, Jiyong kapıyı zorladıkça Hana Jiyong'un elindeki kitabı göstererek okuması gerektiğini söylüyordu. Jiyong pes edip elinde kitapla cama sırtını dayayarak oturdu Hana arkadan kaçıncı sayfada olduğunu görebiliyordu, başta mırın kırın etse de Jiyong susup kitaba dalmıştı bile çoktan, Hana bakışlarını Jiyong'dan çekerek gökyüzüne çevirdi yavaş yavaş yere uzandı yıldızlar bu gece daha güzeldi değil mi sanki hepsi gülümsüyormuş gibi Hana yüzündeki tebessümü genişleterek hangi yıldız olduğunu tahmin etmeye çalışıyordu gerçi hepsi çok sevimli gülümsüyordu. Annesinin yıldızının hangisi olduğunu hatırlamaya çalıştı gözlerinden bir damla süzülürken hangisiydi?

Hana burun çekme sesi ile daldığı hayallerden çıktı yattığı yerden yavaşça kalkarak kapıya yaklaştı Jiyong hala oturduğu yerdeydi ama kitabın içindeki son resim açıktı son sahne, tek bir yıldızın olduğu sahne... Hana kapının önündeki sandalyeyi sessiz olmaya özen göstererek aldı kapıyı yavaşça açtı Jiyong'un fark edemeyeceği kadar yavaş ve sakin bir şekilde yanına diz çöktü. Yumuşak bir şekilde eliyle Jiyong'un saçlarını karıştırınca Jiyong kitabı kapatıp hızlıca başını eğdi, Hana parmaklarının ucuyla karşısındaki şey çok kırılgan bir şeymiş gibi çenesine koyarak Jiyon'un kafasını kaldırdı. Dizlerinin üzerinde ona doğru eğilerek dudaklarına ufacık bir öpücük bıraktı gözyaşları yüzünden dudakları ıslaktı geri çekilince Jiyong'un elinden tutup kaldırdı ve bir şey demeden balkona doğru çekti Jiyong karşı koymadan balkona girince Hana Jiyong'un elini bıraıp az önce yattığı yere tekrar uzanıp yanını pat patladı. Jiyong da yanına yatınca konuşmayı başlatan Jiyong oldu