Buz ve Ateş #Wattys2018

39-kuş, mal, kedi

@@vemrem (bakış olmuş mu bilemedim) ;))

iyi okumalar

CEMRE

Gözlerimi açtığımda tepemde bana gülümseyerek bakan kadına yüzümü buruşturarak baktım. Yattığım yerden doğrulmaya çalışarak "Nerdeyim?" dediğimde kadın omuzlarımdan baskı yaparak kalkmamı engelledi ve "Hastanedesin ve kolunda serum var. Bitmek üzere, onun için yat ve dinlen. Bebek iyi ama sana sabahta söylediğim gibi kalp atışları olması gerekenden daha yavaş. Sana kendine dikkat etmen gerek demiştim ama sen bunun yerine benden ayrıldıktan sonra yine maceralara atıldın sanırım minik" diyerek cebinden çıkardığı kalemin arkasına basıp ucunu açarak gözüme yaklaştırdığında korkuyla kafamı yastığa iyice batırdım.

Kız işaret ve başparmağıyla gözlerimden birini iyice açarken panik yapmanın zamanı gelmişti ve kızın eline vurarak gözüme sokmak istediği kalemi uzaklaştırmama vakit kalmadan gözüme çarpan ışıkla vurmak için kalkan ellerim neye uğradığımı şaşırdığımdan kızın bileklerine yapışıp kaldı. Sanırım ben kendimden geçerken beynimde benden vazgeçmişti çünkü bir an kalem sandığım şeyin küçük bir fener olduğunu gözüme ışığı vurmadan anlamamıştım. Kadın diğer gözüme de bakarken bir şeyler anlatıp duruyordu ama ben, ne dediğini anlamadığım için takip de edemiyordum. Aklımda dolanan tek şey kadının 'sana sabahta söylediğim gibi' cümlesiydi.

"Sabah derken?"

"Beni hatırlamıyor musun? Benim, Müge!" derken kaşarını çatan kadının yüzüne daha dikkatli baktım.

"Haa! Tamam. Hatırladım. Kusura bakma benim yüzler pek aklımda kalmaz ama isimleri unutmam"

Ben olayları da unutmazdım ama şu an aklımda büyük bir boşluk var gibi geliyordu ve doldurmaya çalıştığım her an o boşluklara Ayaz yerleşiyordu. Gerizekalı, aptal herif! Kendini düşün sen de sürtük. Ne işi var aklında?

Müge "Anlamadım canım!" dediğinde kaşlarımı çatıp bakışlarımı ona çevirdim.

"Haa!"

"Adını sordum ve sen de 'Gerizekalı, aptal' dedin. Yani ben öyle duydum"

"Haa... sana demedim"

Müge pis bir şekilde sırıtıp "Onu anladım. Adını sorunca öyle cevap verdin" dediğinde aralarında kan bağı olmasa da Ayaz'la aynı huylara sahip olduğunu anladığım kıza umutla baktım.

"Sonunda sürtük de demiştim. Acaba onu da dışımdan söylemiş olabilir miyim Müge?"

"Tamam sorun yok. Sadece takıldım. Hatırlamıyorsun sandım bir an ama aklında Ayaz olduğuna göre bence her şeyi hatırlıyorsun. Emre dışarıda ve senin uyanmanı sabırsızlıkla bekliyor. Çağırmamı ister misin?"

Başımı diğer tarafa çevirip olan biteni hatırlamaya çalıştım ama her şey bulanıktı. Buraya nasıl ya da neden geldiğimi hatırlamıyordum. Hatırladığım tek şey Ayaz'la yol ortasında tartıştığımızdı.

"Şey...Müge..." diye aptalca gevelerken "Söyle minik çekinme" diyerek yüzüme gülümseyince ben de gülümseyerek devam ettim.

"Kaza falan mı yaptık? Bebek iyi mi?"

"Kaza yapmadınız ama tatlım seni kandırmayacağım. Kalp atışlarının yavaş olması genel olarak düşükle sonuçlanır ama birkaç hafta içinde düzelmeyecek diye bir şey de söz konusu değil. Senin kendine çok dikkat etmen lazım. Bu çocuğu istiyorsun doğru mu?"

"Evet"

"O zaman bir süre dünyada sadece sen varmışsın gibi hareket etmen gerekecek. Yani bir şeye ihtiyacın mı var, kimseden senin için yapmasını bekleyerek hayal kırıklığına uğrayıp üzülme ve kalk kendin yap. Emin ol bu seni iyi hissettirecek. Birinin sana ilgi göstermesindense senin kendine yetebilen bir insan olduğunu hissetmen inan seni daha güçlü kılar. Bencillik düzeyinde demiyorum ama sen kendine ilgi göstermezsen kimseden sana ilgi göstermesini bekleyemezsin ve görmediğinde kızacağın diğer kişiler değil kendin olmalı. Sana çevrendekileri salla, umursama demiyorum yanlış anlama. Tabi ki birlikte olduğun ya da zaman geçirdiğin insanlara değer vereceksin ve onlar da sana değer verecek ama hamileyim düşüncesi ile özen ihtimam bekleme. Kalk kendin yap ve ben yaptım, yaparım, yapacağım doyumunu yaşa. Başka hiçbir şey seni daha çok tatmin edemez emin ol"