Karanlığın Efendisi

66. Bölüm

Merdivenleri aştıkları sıra Ares sevgilisinin elini sıkıca kavramış ve daha iyi hissediyor mu diye arada gözlerini onun yüzünde gezdiriyordu. Sinema salonuna ulaşan çift, içerideki sessizlik ile kuşanmıştı. Kardeşlerin böyle sessizce burada oturmasından memnun olmadı Ares.

Malikâne duvarları arasında, her daim kahkaha sesleri yankı bulmalıydı. Eğlenceli sohbetlere ve huzurlu bir ailenin nefes alışına şahit olmalıydı. Ares, bunun için uğraşıyor ve bunun üzerine hayatını koyuyordu. Ares' in tüm çabası, tüm sıkıntısı da, bunun içindi. "Filmi başlatıp, filmiz izlemek daha keyifli değil mi? Neden siyah ekrana bakıyorsunuz?" sevgilisi ile yan yana koltuklarda kendine yer bulmuştu. "Evet, tabii" Can yanında olan televizyon kumandasını eline alıp, kısa süre önce başlatılmış olan filmi yeniden devam ettirdi. Film sahneleri değiştikçe zaman ilerlemiş ve Ares bu zaman içinde sevgilisinin elini bırakmamıştı.

Yanında oturuyorum ve elini tutuyorum. Tenine değen sıcaklık benim, hissettiğin dokunuş bana ait, benden uzakta değilsin. Bu yüzden izin ver, dudakların benim için huzur olan bir gülümseme ile kutlasınlar beni...

Film sona erdiğinde, her birey odalarına çıkmak için ayaklanmıştı. Egemen, omuzunda uyuyakalmış olan sevgilisini, uyandırmak yerine, dikkatle kucağına almıştı. "İyi geceler" Egemen' in sözlerine diğerleri de karşılık vermiş ve kapından çıkmak üzere olan Egemen' e Nilay, kapıya yakın oluşundan onun geçmesi için aralamıştı. Egemen' in ardından Mert ve Nilay çifti de, odadan ayrıldı. Cenk, ayaklandığında onunla birlikte yarı uykulu hali ile ayaklanan sevgilisinin düşmemesi adından arkasında geçip, belinin iki yanına ellerini koyarak, onu doğruca odalarına ilerlemesi için yönlendirdi. Daha sonra Ares ve Beren çifti odadan çıktığında; diğer çiftler de odadan ayrılıp, odanın ışığını kapatmışlardı.

"Dikkat et, hayatım" Cenk, merdivenlerin basamaklarına takılan sevgilisini uyardığı sıra onların bu hallerine diğerleri gülümseyerek baktı. Tüm çiftler odalarına çekilmişti.

"Ben duş alacağım" Ares, sözlerinin ardından giysi dolabına yöneldiğinde, Beren' de o görmese de, başı ile onaylamıştı onu. "Tamam" sözleri ile de dile giterdiği sıra sevgili ile göz göze geldi ve ona ufak bir tebessüm etti. Ares banyoya girdiği sıra odaya bıraktıkları Ares' in ilaç poşetini için yatağa yaklaştı Beren. Poşeti ters çevirdiğinde, içinden yatağın üzerine dökülen birçok ilaç kutusu ile karşılaştı. Birçok ilaç ile karşılaşmış olmak onu memnun etmese de, onun sağlığı için buna ihtiyacı olduğunun farkındaydı. İlaçların kutusunun içinden prospektüslerini açıp, okumaya başladı.

"Beren?" Ares' in sesini duyan Beren, okurken daldığı kâğıttan başını kaldırıp, ona yaklaşan sevgilisi ile göz göze geldi.

"Ne yapıyorsun güzelim?" onun yanına oturduğunda, yatağın üzerine serilmiş olan biçok kâğıt ile anlamıştı aslında. "Doktorun sana gönderdiği ilaçlara bakıyorum. Ne için ya da ne zaman kullanmamız için. Üzerindeki etikette de yazıyor aslında ama ben daha detaylı bakmak istedim" onun konuşurken yüzüne bakan Ares, daha sonra gözlerini yatağın üzerindeki ilaç kutulardına çevirdi. Hiçbirine ihtiyacım yok. Bunları hepsinin yeri çöp kusu...

"Bu iki ilacı şuan almalıymışsın. Sen onları tabletten çıkar ben, sana su getireyim" sözlerinin ardından hızlı adımlarla odadan çıkmış ve sevgilisi bir süre öylece ardından bakmıştı. Beren' in, eline tutuşturduğu ilaç kutularına gözlerini çevirdi Ares. O hayata dair hiçbir şeyi kabul etmediği için elinde tuttuğu bu şeylerin fazlası ile gereksiz olduğunu düşünüyordu. Hayattaydı ve hala ayaktaydı. Daha fazlası için çabalamak ona hiçte uygun gelmiyor olsa da; Beren' in buna ne kadar önem verdiğini görebiliyordu. Eğer yapmaz ve redderse sevgilisinin ne kadar üzülüp, kırılacağını elbette biliyordu. Bu yüzden ona zor anlar yaşatmamak için dediğini yapıp, ilaçları tabletten çıkardı.