Hurts Like Hell

14ᴛʜ ᴇᴘɪꜱᴏᴅᴇ

×

ɪ ᴡᴀs ɪɴ ʟᴏᴠᴇ

×

Ανοιγόκλεισα τα μάτια μου για να σιγουρευτώ ότι ήταν όντως αυτός. Μετά από λίγα λεπτά, συνήλθα.

Τι κάνει εδώ;

"Harry?" Είπα σοκαρισμένη χωρίς να είμαι πεποισμένη ότι όντως στέκεται μπροστά μου.

"Εμ...γεια." Μου λέει ντροπαλά και κοιτάει κάτω. Πρώτη φορά τον βλέπω έτσι.

"Μου είπε η Nya ότι δεν έχεις κάποιον να σε φέρει και... μου είπαν να έρθω να σε πάρω." ξίνει τον σβέρκο του κάνοντας αυτή την στιγμή ακόμα πιο άβολη.

"Θα πάμε στο Τζας." μου είπε τώρα πια πιο σίγουρος σαν να άλλαξε χαρακτήρα.

Την μια στιγμή στέκεται μπροστά μου, τόσο ντροπαλός σαν το 15χρόνο που ετοιμάζεται να κάνει ερωτική εξομολόγηση στο πρώτο του κορίτσι.

Σαν ο ουρανός να συναντάει για πρώτη φορά τα σύννεφα και τον ήλιο.

Σαν να θέλει να βάλει τα κλάμματα.

Μετά απλά ξανάεγινε ο Harry. Ο γνωστός Harry. Με την ειρωνεία του, το κακό λεξιλόγιο που χρησιμοποίησε.

Με τα μαγευτικά, σαγηνευκά, καθηλωτικά σμαραγδένια ματιά του.

"Εμ...βα-βασικά δεν ξέρω άμα μπορώ σήμερα." Είπα διστακτικά βλέποντας ένα ανήσυχο βλέμμα στα μάτια του.

"Βρήκα το τρίτο!Έλα να δεις άμα σου αρέσει!" φώναξε χαρούμενος αναφερόμενος στα συναισθήματα που τόση ώρα είχαμε σπάσει το κεφάλι μας να βρούμε.

Εσύ μας έλειπες τώρα!

Άκουσα τα γρήγορα βήματα του προς το μέρος μου και βρέθηκε δίπλα μου. Μόλις είδε ποιος στεκόταν στην πόρτα άλλαξε αμέσως διάθεση.

Και οι δύο σοβάρεψαν. Κοίταγαν ο ένας τον άλλον με τόσο μίσος και κακία που σε κάποια στιγμή νόμιζα θα ορμίξουν ο ένας στον άλλον.