Hurts Like Hell

27ᴛʜ ᴇᴘɪꜱᴏᴅᴇ

×

ᴜɴᴛɪʟ ᴛʜᴇ ᴇɴᴅ

×

*Προσοχή!Αυτό το κεφαλαίο περιέχει έντονο και βίαιο περιερχόμενο. Διαβάζεται με την δική σας ευθύνη.

Ηarry's POV

Το άρωμα της πλημμυριζε στο δωμάτιο αλλα δεν μπορούσα να καταλάβω που ήταν. Την ένιωθα κοντά μου. Γαμώτο με ψάχνανε και θα την προιδοποιούσα σήμερα. Θα πήγαινα έγω σε αυτούς αλλα με προλάβανε. Και τώρα έμπλεξε και αυτή.

Μου το είχε πει. Θα με βρούνε. Όσο και να έτρεχα, θα με έβρισκαν και δεν θα μπορούσα να δραπετεύσω. Απόψε, θα τους έλεγα ότι θα φύγω. Ότι θα πρέπει να πληρώσω για τα πράγματα που έκανα στους μαλάκες. Αυτόυς που μου κατέστρεψαμ τη ζωή.

4 Χρόνια Πριν: 2014

Τα μάτια μου ήταν καλυμένα εδώ και ώρα. Δεν έπρεπε να δούμε που μας πήγανανε, στην κόλαση. Λές και θα θέλαμε να ξαναέρθουμε σε αυτό το γαμημένο μέρος. Κάνεις δεν θα ήθελε.

Με είχαν ξαναπάει στο "δωμάτιο". Αυτή ήταν η 5η μου φορά και η τελευταία αν όλα πάνε όπως τα έχω σχεδιάσει. Με άφηναν εκεί και με αναλβανε ο πρώτος. Κανείς δεν ήξερε ποιός ήταν αυτός/-η. Μόνο εγώ.

Μόλις άκουσα το τρίξιμο που έκανε η σκουριασμένη, μεγάλη πόρτα έχανα χτύπους. Το στήθος μου άρχισε να ανεβωκατεβαίνει και η καρδιά μου χτυπούσε σαν τρελή. Περνάνε...

1 λεπτο.

2 λεπτά.

3 λεπτά.

Μου άνοιξαν την πόρτα. Με έριξαν μέσα σαν ένα κομμάτι ξύλου και η βαρύτητα συνεπήρε το σώμα μου ως αποτέλεσμα να πέσω με δύναμη στο πάτωμα. Το ξύλινο πάτωμα έγδαρε βασανιστηκά και βαθιά την πονεμένη και μελανιασμένη μου πλάτη δημιουργώντας έντονες πληγές.

Ακόμα έχουν μείνει τα σημάδια από ην προϊγούμενη φορά.

Ακούω βήματα. Μια ανάσα, ένας αναστεμαγμός, μια βαθυά εκπνοή. Ανασαίνει και εκπνέει. Ανασαίνει και εκπνέει. Ανασαίνει και εκπνέει.

Ένιωσα τα μάτια μου ελεύθερα σαν να πήραν μια ανάσα. Ήξερα πως το πανί που με εμπόδιζε να δω είχε πλέον αφαιρεθεί από πάνω μου. Δεν είχα όμως καν την δύναμη να τα ανοίξω, για αυτό τα διαυήρησα κλειστά.

"Harry...harry...harry" η φωνή της ήχει στα αυτιά μου και τότε νιώθω την καρδιά μου απελευθερωμένη από τον ψυχικό πόνο που μου είχαν προκαλέσει τα τραύματά μου.