Hurts Like Hell

42ᴛʜ ᴇᴘɪsᴏᴅᴇ

×

ɢʀᴀɪɢ sʜᴏᴡᴇʀs

×

Μπορείτε αν θέλετε να βάλετε το τραγούδι να παίζει καθώς διαβάζετε🖤Enjoy. Xx

"Josh σταμάτα το αυτοκίνητο!" Του φωνάζω περιμένωντας να με υπακούσει αλλά ο τόνος της φωνής μου δεν τον ένοιαζε καθόλου.

Συνέχισε να οδηγάει έχοντας το χέρια του πιεσμένα στο τιμόνι και τα μάτια του καρφωμένα στον άδειο δρόμο.

Τον σκόνταγα, ήταν σαν να μην μπορούσε να με ακούσει και επανέλαβα. "Με κατάλαβες γαμώτο; Σου είπα να σταματήσεις το γαμημένο αυτοκίνητο!"

Αντί να πατήσει το φρένο, πίεσε το γκάζι και το κοντερ έδειξε 120 χιλιόμετρα. Έτρεχε υπερβολικά πολύ, ένιωθα την καρδιά μου έτοιμη να σταματήσει να χτυπά. Είχαμε πλέον απομακρυνθεί τελείως από το σπίτι του Harry που θα μας έπαιρνε ένα μισά ώρο να ξαναπάμε. Οι σκέψεις μου είχαν επικεντρωθεί στον λόγο που ο Josh φαινόταν τόσο περίεργα.

Θα μπορούσα να τον αναγκάζω να σταματήσει. Ωστόσο δεν το έκανα, σαν να μην μπορούσα. Σαν να μην μπορούσα να χρησιμοποιήσω τίποτα άλλο πέρα από την φωνή μου.

Τον παρατήρησα για λίγο έτσι ήσυχο και αδιάφορο. Το βλέμμα του ήταν άδειο, αφοσιώμενο στο άπειρο. Ήταν λες και με ήθελε μακριά από τον Harry. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρει. Από την αρχή με ρώταγε αν κάτι πήγαινε στραβά μαζί μου, αν είχα κάτι να εξομολογηθώ. Μα εγώ το αρνιόμουν. Δεν ήθελα κανέναν άλλον να ξέρει για την Χειζ.

Μπορεί να ήταν κολλιτός μου αλλα δεν τον εμπιστευώμουν αρκετά. Επειδή θα ήθελε το καλό μου, θα με μαρτυρούσε και αυτό σίγουρα δεν θα ήταν κάτι ευχάριστο. Δεν έπρεπε να ξέρουν, ειδικά οι γονείς μου μα αν το έκανε, δεν θα τον μισούσα. Με αγαπάει. Το ξέρω ότι με νοιάζεται. Είναι σαν αδελφός για εμένα αλλά ως ένα όριο.

Όταν φτάνουμε παρατηρώ ότι δεν είμαστε σπίτι μου. Σοβαρεύω μόλις βλέπω 6 άτομα με κουκούλες να κοντοστέκοντε μπροστά στο αμάξι. Ο Josh με κοιτάζει κάπως τρομαγμένος και βγάζει κάτι από την τσέπη του. Αρπάζει τον καρπό μου λέγοντας." Συγνώμη" τον κοιτάζω σοκαρισμένη μόλις με αιφνιδιάζει με το μικρό μπουκαλάκι με τη σύριγγα. Όχι πάλι.

"Δεν έχω άλλη επιλογή"

"Josh τι κάνεις..."Τον ρωτάω κάνοντας πίσω σπρώχνοντας τον ενώ εκείνος κοιτούσε με προσήλωση την φλέβα το καρπού μου. Προσπαθώ να ελευθερώθω από το γερό κράτημα του αλλά με τρυπάει ξαφνικά. Προτού όμως προλάβει να ωθήσει το υγρό μέσου μου, τραβιέμαι μακρυά του, του γυρίζω το χέρι και τρυπάω με την σύριγγα την....φλέβα του.