Hurts Like Hell

46ᴛʜ ᴇᴘɪsᴏᴅᴇ

×

ᴀʟᴏɴᴇ

Hayley's POV

Τόσο καιρό τους παρακολουθούσα. Ήταν η σειρά μου να επέμβω. Με εκείνη στο πλευρό του, την έκανε αδύναμη. Και αυτό δεν ήταν καλό.

Προσπάθησα να του εξηγήσω. Δεν έφταιγα εγώ που ήμουν με το μέρος του πατέρα μου αλλά οι άλλοι. Δεν τον αγάπησα. Η αλήθεια είναι πως τον χρησιμοποίησα για να μπω πιο εύκολα στο κύκλωμα και στο τέλος να τον πιάσουν. Αλλά ποτέ δεν ήθελα να πεθάνει κάποιος. Και όμως, πέθαναν πολλοί.

Δεν μπορούσαν να καταλάβουν. Έχασα τα πάντα. Η οικογένεια μου ακόμα χτιζόταν. Η Anne και ο Άλεξ ήταν οι μόνοι που μου είχαν μείνει.

Αχ να ήξερε...

"Που είναι o Hardy Smith?" Ρωτάω θυμωμένη τον σωματοφύλακα μου μα αυτός δεν απαντάει και πολύ αισιόδοξα.

"Λυπάμαι δεσποινίς Lordes αλλά..." σκύβει το κεφάλι του μα εγώ τον πλησιάζω.

"Ολοκλήρωσε την γαμημένη σου πρόταση." Μουγκρίζω.

"Ο Harry. Έμαθε πως είναι μέρος του κύκλου και πως τον παρακολουθούμε συνεχώς." Αποκαλύπτει χωρίς να με κοιτάει.

"Σκατά!" Πετάω το τασάκι με τα τσιγάρα στο πάτωμα και σπάει.

"Ήταν ακόμα νωρίς! Γαμώτο είναι θέμα χρόνου να βρει την έδρα μας! Πρέπει να βρούμε ένα νέο σχέδιο. Φέρε μου το κορίτσι." Διατάζω και εκείνος φεύγει γρήγορα να εκπληρώσει την διαταγή μου.

Τουλάχιστον αυτή δεν ξέρει ακόμα την αλήθεια.

Μετά από λίγο την φέρνει δεμένη στο δωμάτιο και τον ρωτάω να την αφήσει ήρεμα πάνω στην καρέκλα. Μόλις της λύνει τα μάτια την πλησιάζω.

Είμαστε τόσο ίδιες μα τόσο διαφορετικές.

"Εσύ." Ψιθυρίζει με κακία.

"Hayley. Εσύ δεν είσαι...νεκρή;" γελάω όταν με ρωτάει.

"Εκπλήσσομαι που ξέρεις τόσα για εμένα Jackson όταν εμένα μου πήρε καιρό να καταλάβω εσένα. Άρα δεν χρειάζεται να συστηθούμε. Smith." Του λέω και αυτός φεύγει από το δωμάτιο.

"Εσύ ήσουν. Εσύ με κατασκοπεύες όλο αυτόν τον καιρό πίσω από την πλάτη μου. Εσύ έβαλες όλον αυτόν τον κόσμο να με ψάξει. Πως γίνεται να μην σε αναγνώρισα;"

Γελάω με την αφέλεια της. "Υπάρχουν πολλά που δεν ξέρεις για εμένα. Πίστεψε με θα με θεωρήσεις τρελή όταν μάθεις πως μπήκα στην ζωή σου."