Wybór Życia ❤ W.H

Rozdział 19

Pov Chris

Wróciłem do domu po tym jak odwiozłem Wiktorię. Od razu, kiedy przekroczyłem próg domu, zauważyłem siedzących na kanapie chłopaków Matta, Oliviera, Evana.
Podszedłem do nich z każdym przybijając piątkę. Później ruszyłem do swojego pokoju po tym, jak dowiedzłem się, że Dylan poszedł do klubu i był podobno wkurwiony. Nie dziwię się, w końcu zdał sobie sprawę, że przegra ten zakład. No, ale ostrzegałem go, mógł posłuchać.

Pov Dylan

Jestem taki wkurwiony, że mam ochotę coś rozpierdolić na samą myśl o tym, że Chris może ją dotykać. Rozpierdala mnie w środku. Może jestem dupkiem i kobieciarzem, ale do tej dziewczyny chyba naprawdę coś czuję i nie potrafię dłużej tego ukrywać. Najgorsze jest to, że mamy zasadę "zaliczyć i zostawić". Nie przeszkadzało mi to, do kiedy jej nie poznałem.
Kurwa muszę się najebać i zapomnieć...
Nagle zauważyłam jakąś blondyne, która siedzi ze swoimi koleżankami i uśmiecha się w moją stronę.
Super, wystarczy jeden gest już jest moja. Puściłem do niej oczko, i jestem pewien, że już miała mokro na mój gest, następnie udałem się w stronę toalet dając jej tym samym znak, że na nią czekam. Nie minęła minuta, a ona już tam była, więc można się tylko domyślać co dalej się działo...

Pov Wiktoria

Obudziłam się o 13:00. No nieźle, dzisiaj znowu nie pójdę do szkoły, ale jutro już zamierzam iść. Nie chcę żeby nauczycielka zadzwoniła do mojej mamy informując o tym, że jej kochana córeczka zlewa szkołę. Zwinnie wyczołgałam się z łóżka, aby wykonać poranne czynności. Gdy skończyłam, założyłam na siebie zwykłą, białą bluzkę i czarne spodenki.
Następnie się lekko pomalowałam.
Cały mój dzisiejszy dzień poświęciłam na oglądaniu zaległych seriali.

Pov Chris

Kiedy Dylan wrócił z klubu, nie odezwał się do mnie ani słowem. Miałem wrażenie, że to nie chodzi tylko o ten zakład, ale o coś innego. Dlatego postanowiłem z nim pogadać.

- Siema stary, co się z tobą dzieje?- zapytałem.

-Nic.- burknął.
Dobra okej, skoro nie chcę dążyć tematu nie będę naciskał.

- Wczoraj chciałeś ze mną o czymś porozmawiać.- Oznajmiam

- Chciałem, ale mnie zlałeś.- powiedział zirytowany.

- Powiedziałem, że porozmawiamy później, dlatego tutaj teraz jestem.

-Jak tam z Wiktorią.- zmienił temat.

Aha czyli jednak boi się, że przegrał.
Uśmiechnęłem się cwaniacko.

-Umówiłem się z nią.-oznajmiłem.

Zauważyłem jak Dylan zaciska pięści ,oraz szczękę i mierzy mnie wrogim spojrzeniem. Chyba ktoś tutaj się wkurzył.

- Ty? Chris Collins umówiłeś się na randke?- zakpił.

- Nie nazwałbym tak tego .- mówię zirytowany.
- Po prostu potrzebuję trochę czasu, aby przekonać ją do siebie.

- Wiesz, że ona nie jest taka głupia, nie wskoczy ci od razu do łóżka po paru spotkaniach.

- Tobie też, dlatego jest ten zakład prawda?

-I to jest cholery błąd!-wycedził pod nosem.

-Co?- zapytałem zdziwiony.

-To był cholery błąd, że się o nią założyliśmy Chris!
Ona nie zasługuję na to abyśmy się nią bawili!-krzyknął.

- Teraz cię to obchodzi?- zakpiłem.- jakoś wcześniejsze laski też na to nie zasługiwały, a jakoś miałeś to w dupie!- również krzyknąłem.