TEHLİKELİ KARANLIK

2.BÖLÜM

Araf'a doğru baktığımda bana odaya geçmem için işaret veriyordu kaşlarını çatmış bir şekilde bana bakıyordu bende bu bakışlara daha fazla maruz kalmamak için hemen odaya geçtim.Bu oda sadece beyaz ve mavi renkten oluşuyordu bu renk gökyüzünü anımsatıyordu bana iyi de bu oda Araf'ın hiç tarzı değildi ki onu bugüne kadar hep siyah gömlek ve yine siyah ceket giyerken görmüştüm bu oda kime aitti?Odayı biraz daha inceledikten sonra karşıda ki çerçeveler dikkatimi çekti bende o yöne doğru ilerledim.Ve önüme çıkan ilk çerçeveyi elime aldım burada sadece bir çocuk ve yanlarında dedesi ve nenesi olduğunu düşündüğüm iki kişi vardı bu çocuk Araf olabilir miydi? Aklım karışmıştı çerçeveyi elime alıp içinde ki fotoğrafı çıkardım.Daha sonra vakit kaybetmeden yatağın üstünde ki kıyafetlere baktım şansa uzun askılı bir elbiseydi ama kollarımda ki morlukları belli edecekti belki makyaj malzemeleriyle kapatabilirdim diye düşünüp elimde ki siyah uzun elbiseyi üzerime geçirdim daha sonra az önce ıslanmış yüzüme abartılmayacak şekilde sade bir makyaj yaptım saçlarım işte orası biraz sıkıntılıydı saçlarım hala ıslaktı karşımda ki çekmeceleri karıştırıp saç maşası aramaya başladım nihayet bulduğumda fişini hemen prize takıp elimden geldiğince saçlarımı düzleştirdim.Geriye tek bir şey kalıyordu kolumda ki morlukları kapatmak. 

Nihayet hazır olduğumu anladığımda yan tarafta duran siyah ayakkabıyı ayağıma geçirdim.Daha sonra dengemi sağlayıp emin adımlarla odanın kapısını açtım Araf bakışlarını hemen bana çevirdi.Utanmıştım ilk defa böyle bir şekilde bir erkeğin karşısına çıkıyordum.Araf tepkisizdi yüzünde en ufak bir mimik yoktu beni baştan aşağı inceliyordu tabi bu da benim daha çok utanmama sebep oluyordu.Hemen toparlanıp kaşlarımı çatarak Ara'fa baktım.

 "İncelemen bittiyse gidebilir miyiz artık?"diye sordum.Araf derin bir nefes aldıktan sonra ayağa kalktı ve umursamaz bir şekilde kapıya doğru yöneldi.Bende Araf'ın arkasından yürümeye başladım nihayet araba görüş açıma girdiğinde arabaya doğru ilerlemeye başladım. İkimizde arabada ki yerimizi aldıktan sonra Araf hemen arabayı çalıştırdı ben içimden sadece bugünün bitmesini ve bu adamdan kurtulmayı diliyordum.Yarım saat sonra büyük bir gece kulübünün önündeydik fazlasıyla korkuyordum Araf'a baktığımda her gününü burada geçiriyormuş gibi rahattı.Sahi anlamıyorum insan buraya neden gelir?Eğlenecek başka yer mi yok? 

 "Yapman gereken tek şey sadece o adamı oyalaman anladın mı ben sana işaret verdiğimde beni dışarıda arabanın yanında bekleyeceksin"diye uyardı sakin bir ses tonuyla.Tamam anlamında başımı salladıktan sonra tam içeri geçmek için adım atacaktım ki Araf'ın arkadan söylediğiyle duraksadım.

 "Oyala dediysem abartmayacak bir şekilde"diye uyardı arkama dönerek Araf'a baktım. 

"Ne kast etmeye çalışıyorsun sen?"diye kaşlarımı kaldırdım. 

"Ne anladıysan o şimdi çok konuşmada içeri gir!"diye tısladı derin bir nefes alarak emin adımlarla içeri geçtim.Gözlerim o adamı aradı tanışırken adını söylemişti.

 Demir.

 Evet yanlış hatırlamıyorsam adı demirdi.Korktuğumu belli etmeden Demir'in yanına doğru yürüdüm beni görünce hemen elini uzattı bende nazik bir şekilde elimi uzattıktan sonra ikimizde karşı da ki siyah deri koltuğa oturduk.Her ne kadar belli etmesem de çok korkuyordum yanımda ki adamın bakışlarını beni oldukça rahatsız ediyordu gözlerim bir çift koyu kahverengi gözlere takıldı.Araf kaşlarını çatmış bir şekilde bizi izliyordu. 

"Ne içersin güzel bayan?"diye seslendi Demir bakışlarımı Araftan çekerek yan tarafımda oturan demire çevirdim. 

"Meyve suyu ama alkolsüz olsun lütfen?"diye cevapladım nazik bir şekilde.