TEHLİKELİ KARANLIK

31.BÖLÜM

 Keyifli okumalar♥

  Aynaya baktığımda gözlerimde kılık değiştirmiş bir hastalık, bir tahrip etkeni kız çocuğu görüyorum. Onun içinde yaşamak kanımın çekildiğini hissettiriyor. Bu kansızlık cehenneminde damarlarımda yaşların aktığını işitiyorum.

"Gerçekten düşündüğün bu mu? Neden edaya söylemediğim mi? Çünkü edanın bilmemesi gerekiyor onu başka yollardan korumamız gerekecek."diye açıkladı. 

 "Neden ama neden onu başka yollardan korumak yerine direk yüzüne ondan uzak durması gerektiğini söylemiyoruz ki?"diye sordum bıkkın bir ifadeyle. 

 "Edaya güvenmiyorum, Babaannemlerin yanında ağzından kaçırabilir ayrıca amcam ve teyzemin öğrenmesi beni bir çıkmaza sokabilir."diye itiraf etti. Her şey karmakarışık bir hale gelmişti.

 "Aklında yine bir şeyler var bizi rahat bırakmayacak"diye fısıldadım. Araf yanıma gelerek tebessüm etti. Beni mutlu edip bu karmakarışık durumu aklımdan çıkarmam için çabalıyordu. 

"Neden gülümsüyorsun?"diye sorduğumda gülümsemesi daha da genişledi. 

"Bu telaşın birimize zarar gelecek diye mi? Yoksa sen kıskanı-"devamını getiremeden Araf'ın sözünü kestim. 

"Kimsenin zarar görmesini istemiyorum."diye mırıldandım. Tamam kimsenin zarar görmesini istemiyordum ama o kızın Araf'ın etrafında olmasına da dayanamıyordum. Araf daha da yakınlaşarak aramızda ki son mesafeyi de kapattı. 

"Ama onu eve getirdiğim zaman da neredeyse kızı kapı dışarı edecektin"diye itiraf etti. O zamanlar Araf'la aramızda ki sıkıntılar yüzünden hiç bir şey dememiş susmuştum ama bunu ona belli etmemeye çalışmıştım. Fakat Araf'ın böyle düşünmesi utanmama neden olmuştu. 

"Ben sadece sana , ailene bu denli zarar vermiş bir kızı eve getirdiğin için öfkelenmiştim ayrıca onu öptüğün günü de unutmadım."diye ekledim kaşlarımı çatarak. 

"Onu ben öpmedim önce bu konuda anlaşalım."diye fısıldadı daha sonra dudaklarını aralayarak dudaklarıma uzandı ve bir öpücük bırakıp geri çekildi. Ben Araf'ın öpücüğü ile bir kaç dakika etkisinde kalırken Araf konuşmaya devam etti.

 "Bugüne kadar kendi isteğimle öptüğüm ilk kızsın."diye bir itirafta bulundu. Derin bir nefes alıp toparlandım. Utançtan yüzümün kıpkırmızı olduğuna emindim. Kocasının karısını öptüğünde karısının bu kadar çok utanması normal miydi? Düşüncelerimi kesip konuşmaya çalıştım. 

"E-Edayı nasıl koruyacağız?"diye sordum kekeleyerek. Araf'ta öpücüğünün etkisinde kaldığımı anlamış çapkın bir şekilde gülümsemişti. 

"Sen sadece kendini düşün"diye mırıldandı gülmemek için kendini tutarak. Araf'ın telefon sesiyle bakışlarımı cebinden çıkardığı telefonu açıp kulağına götüren Araf'a çevirdim. Az önce gülümseyen yüzü şimdi fazlasıyla ciddiydi. 

Araf'a doğru yaklaşarak arayanın kim olduğunu tahmin etmeye çalıştım. Fakat Araf'ın tepkisiz ve soğuk tavrı buna izin vermiyordu. Tek çarem Araf'ın telefonu kapatması daha sonra ondan öğrenmekti. Nihayet dakikalar sonra konuşma bitmiş Araf telefonu ceketin cebine yerleştirmişti. Kim olduğunu sormama fırsat dahi vermeden konuşmaya başlamıştı Araf.