TEHLİKELİ KARANLIK

5.BÖLÜM

  Eve gidene kadar ikimizde konuşmamıştık Araf arabayı söndürdüğünde düşmemeye dikkat ederek inmiştim tek dileğim bu üzerimde ki elbiseden bir an önce kurtulmaktı. Ben arabadan inip eve doğru yönelirken Araf çoktan kapıyı açmış odasına geçmişti. Bende aynı şekilde odama geçip üzerimde ki bu elbiseden kurtuldum daha sonra makyajımı da sildikten sonra ılık bir duş almıştım. Daha sonra Araf'ın bana seslenmesiyle dışarı çıktım.

 "Babaannem telefonda seni istiyor!"diye mırıldanıp telefonunu bana doğru uzattı. Bende telefonu kulağıma doğru götürdüm. 

"Yağmur kızım sen misin?"diye seslendi telefonda tatlı sesiyle bende gülümseyerek cevap verdim."Evet benim babaanne!"diye mırıldandım. Araf'ın gözleri benim üzerimdeydi.

 "Yarın senin için benim evimde bir kına partisi düzenlemeyi düşünüyorum tabi eğer sende istersen!"diye bir açıklama yaptı bizim için bu kadar çaba göstermeleri hepsi boşunaydı çünkü ve Araf sadece 6 aylığına bir anlaşma yapmıştık ve bu altı ay bitince birbirimizin hayatından çıkacaktık.

 "Hiç gerek yok babaanne!"diye geçiştirmeye çalışsam da ısrarına dayanamadım kabul ettim. Daha sonra telefonu kapatır kapatmaz Araf ne konuştuğumuzu sordu. 

"Yarın benim için bir kına partisi düzenlemek istiyor ama ben istemiyorum!"diye itiraf ettim.

 "Bizim için bir önemi yok sende biliyorsun!"diye mırıldandı evet bizim için bir önemi yoktu fakat onlar için öyle değildi. 

"İşte bu yüzden istemiyorum bende bizim için bir yalanken onlar için kocaman bir gerçek! Bizim için bir sürü hazırlıklar yapıyorlar fakat hiç birinin bizim gözümüzde bir anlam ifade etmediğini bilmiyorlar!"diye karşı çıktım Araf gözlerini bana sabitleyip konuşmaya başladı. 

"Üzgünüm benim bu konuda yapabileceğim hiç bir şey yok! Ben yarın seni babaannemlere bırakırım!"deyip yanımdan ayrıldı tabi onun için bir şey fark etmiyordu ama bu durum beni rahatsız ediyordu.Daha sonra odama geçip büyük ve geniş yatakta uzandım belki bir kaç gün sonra evlenecektim hemde Araf'la bana bu kadar çok şey yaşatmasına rağmen benim kocam olacaktı her ne kadar sadece resmi olarak evlensekte ben onun gözünde anlaşmalı işçisi gibi olacaktım hep. 

Düşüncelerimi kesip gözlerimi kapattım bu durumda yapılabilecek en iyi şey uyumak olacaktı.Gözlerimi açtığımda istediğim sadece su içmekti mutfağa doğru yönelip su içtim daha sonra Araf'ın odasının kapısının açık olduğunu gördüm ve kapatmak için oraya doğru yöneldim içeriye göz gezdirdiğimde Araf'ın uyuyor bir şekilde bir şeyler mırıldandığını duydum ve dayanamayıp içeri geçtim.Kabus görüyordu ne mırıldandığını duymak için ona biraz daha yaklaştım.

 "İzin vermeyeceğim O'na da zarar vermenize izin vermeyeceğim"gibi bir şeyler mırıldanıyordu kimden bahsediyordu hiç bir şey anlamıyordum. Araf'ı uyandırmak için onu dürtsemde uyanmadı.Bende ayağa kalkacağım sırada bir çift elin beni tutup çekmesiyle Araf'ın üstüne düştüm. Araf kulağıma doğru eğilip bir şeyler fısıldamaya başladı. 

"Gitme!"Araf kendinde değildi yoksa böyle bir şey asla söylemezdi peki ben ne yapacaktım? Onun yanında kalmam hiç doğru değildi fakat Araf şu an kendinde bile değildi bu gece onun yanında kalıp sabah güneş doğar doğmaz buradan ayrılacaktım. Araf'ın tuttuğu elimi her ne kadar ondan kurtarmaya çalışsam da izin vermiyordu uykusunda bile çok inatçı ve karşı konulmazdı.Bende Araf'ın yan tarafında kalan boşluğa başımı yasladım kilolu biri olamadığım için hemen sığabiliyordum.Araf'ın denizimsi kokusunu da aldıktan sonra hemen uykuya daldım.

 Sabah gözlerimi açtığımda bir çift koyu kahverengi gözlerle karşılaşmayı beklemiyordum Araf bana şaşkın bir şekilde bakarken bende olduğum yerden hızlıca kalktım amacım Araf uyanmadan buradan gitmekti fakat umduğum gibi olmamıştı.