delcroix heirs' academy [ EDITING ]

delcroix heirs' academy ✔ chapter nine

gabrielle stephanie kane.

Pagpasok ko palang ng gates ng Delcroix ay rinig ko na ang mga bulungan ng mga schoolmates namin.

Dala dala ang aking mga gamit, I went straight into our classroom, at ibinaba muna ang mga hawak ko. Maaga pa, pero marami rami na rin ang mga pumasok.

Paglabas ko ng classroom ay narinig ko nanaman ang mga bulungan so I couldn't stop myself from listening in to what they were all talking about.

"Nakipag-away daw sa Rakuzen sila Leo kahapon,"

"Oo nga, eh. Lahat sila yata may band aid, bukod kay Vance,"

"Eh? Saan?"

"Si Leo sa knuckles. Si Ethan sa may kilay. Si Apollo sa pisngi. Hindi naman daw deep, pero nasugatan pa din,"

"Heck? Bakit si Vance?"

"Hindi daw nasaktan,"

"Cool,"

Bigla naman akong napataas ng mga kilay sa narinig. Nasaan kaya sila? At bakit naman sila nakipag-away sa mga taga-Rakuzen?

Last time I heard na nakipag-away sila sa Rakuzen, first year ng middle school which is sixth grade, four years ago.

Ano nanaman kaya?

Tuesday na, August 14. Nagsimula ang classes ng Delcroix nung July 9th, at naiisip ko nanaman ang mga yearly activities.

Magkakaroon ng Sports Interhigh. Ng Mr. and Miss Heirs. Ng Plays. Ng Decathlons. At kung ano ano pa. Mga balls. Mga whatever.

At third week of August nagaganap ang Interhigh. Then susunod na ang Mr. and Miss Heirs. And plays. Then Decathlons. Then balls and others.

Naglakad naman ako paalis sa harapan ng room, at nagpunta sa cafe. Naguguluhan ako. Bakit ako nag-aalala?

Nakasalubong ko naman si Ethan, kaya hindi na ako tumuloy pa sa café dahil siya naman ang hinahanap ko. Sa pagitan kasi nilang mga kaibigan, I think that Carrose can be considered a slight friend.

"Huy, what did you guys do?" Tanong ko, at tumigil naman siya sa paglalakad at hinarap ako.

Mayroon nga siyang band aid sa kilay. Pinigilan kong tumawa pero natawa talaga ako kaya he looked weirdly at me.

"Bakit ka tumatawa?" Tanong niya. "Weren't you supposed to be angry at me kasi pinakain kita ng cheese?"

"That was long forgotten. Tell me. Bakit kayo nagpuntang Rakuzen?" Sabi ko, at nag-sigh naman siya.

"Hindi ko pwedeng sabihin. Sila Tavi lang ang nakakaalam at kahapon lang nila nalaman," sabi niya, at I shook my head.

He really looked troubled right now. Kung mukha siyang tamad at walang gustong gawin, mas lumala ngayon at dinagdagan pa ng pagsisisi.