apollo octavian solace.
Umagang umaga ng December 23 ay sinugod namin ang bahay nila Vance dahil birthday niya. Alam namin na mahal na mahal niya ang pagtulog at matagal pa siyang makatulog kaya naman ang saya namin na pagsapit ng 9:00 ay natapos na namin I decorate ang room niya habang tulog din siya sa loob.
Try to find someone more brave than what we did. It was hilarious because every time he groaned, we would hide wherever and there was this time when Leo his beside Vance, sa ilalim ng kumot. Parang ewan lang siya lalo na nung narealize niya kung ano yung ginawa niya.
Pinagmasdan ko naman na kung ano ang hitsura ng room niya.
Sa ceiling ay may helium balloons na coloured black and white dahil yun ang mga favourite niyang colours. Siguro dahil na rin sa kulay ng piano keys kaya nagustuhan niya ng todo ang black and white. Imagine living in front of a grand piano ever since you were a toddler.
"Hoy, ayusin niyo naman na yung food sa harapan niya. Baka magising na yan." Sabi ko, at tumango naman si Leo at Ethan then arranged the table surrounding Vance's bed.
Nasa table ay ang plates and bowls of crispy fried chicken, tons and tons of fries, pati na din mojos na galing sa Shakey's. Meron din siyang cake dito sa gitna ng table.
May root beer din, kaya sigurado kaming maeenjoy din ni Vance itong maliit na birthday gift namin sa kanya.
Hindi lang naman yun ang birthday gift namin sa kanya, eh. Meron pang iba, pero nasa labas pa ng room dahil mamaya pa namin ipapasok.
"Iaalarm ko na ba?" Tanong ni Ethan, habang nanginginig pa ang kamay habang nakalagay yun sa may tenga ni Vance.
Tumango kami ni Leo, kaya naman pinindot na niya yung kung ano man ang nasa phone kaya tumunog ng malakas ang alarm ni Ethan. Yung tunog pa nga nun ay busina ng kotse kaya naman agad na napaupo si Vance at muntik na nasapak si Ethan.
Tumatawa pa kami bago namin siya binati.
"Happy birthday, ungas!" Bati namin at nagtawanan nanaman kami.
Napakamot ng ulo si Vance, at tumayo naman siya at dumiretso sa CR.
Napakamot na din kami ng ulo namin dahil parang lutang pa din siya. Narinig na namin ang pagbukas ng water kaya naman we figured na naligo na siya and he already brushed his teeth.
Agad agad naman siyang natapos at paglaba niya ng bathroom niya ay nakabihis na siya ng black na sweatshirt at white na denim shorts na hanggang tuhod.
Tsaka lang tumaas ang mga kilay niya, at umiling iling habang nakangiti.
"Oh. Nandito pala kayo? Wait, there's food! Good food," sabi ni Vance, at nagulat kami.
HA?! So lutang talaga siya kanina.
Agad naman siyang umupo pabalik sa kama niya kaya naman nakiupo na din kaming tatlo.
"Happy birthday, ungas." Sabi namin, pero mas mahinahon na kumpara nung una.
Nakakainis naman. Akala namin masusurprise namin siya. Aish. Sayang.
"Damn. Thank you, idiots. I appreciate this." Sabi niya, sabay kumain na. "Eat up."
Nakikain naman na kami at tumawa. May naisip nanaman kami.
"Tanda mo na, Vance," Sabi ni Ethan, kaya naman natigil na kami sa pagkain at pati na rin si Vance.
Dahan dahan siyang lumingon papunta sa direksyon ni Vance, kaya naman we snickered. Hot seat.
Huminga ng malalim si Ethan sabay lunok, at binato naman siya ni Vance ng fries.
"Holy—"
Hanggang sa nagbatuhan na kami ng fries dito. Binato ko si Vance at Binato naman niya si Leo. Si Leo pinagtutulungan ni Vance at Ethan, at nagkalat na ang fries dito.
Tawa kami ng Tawa dahil andaming nakakalat na yellow sa paligid. Kumain naman na kami ng mojos at ng fried chicken, at nanahimik muna. Uminom na din kami ng root beer at kinain yung cake niya, kaya we were probably already full for the day.
Bigla namang may tumunog na phone at nalaman namin na si Akira pala yun. Nakangiti pa si Vance mula sa previous events, kaya naman hindi masyadong halata na lumawak lalo ang ngiti niya nung tumawag si Akira.
"Oh. Hey, Rakuzen." Sabi ni Vance, at napasapo kami ng noo.
Hanggang ngayon, Rakuzen pa din ang tawag niya kay Akira!
"Oh. Right. Thank you. Lagi ka ding mag-iingat. Don't worry, I can wait. I'll wait for you. No. Hindi ako maghahanap ng iba, bobo lang gagawa nun." Sabi ni Vance, at Tumawa naman kami. "Shut up."
"Right. Katawag niya boyfriend niya." Sabi ni Leo na nangingisay pa na parang bakla sa kilig. Natawa naman si Ethan sa kanya habang binatukan ko siya.
"Bobo. Boyfriend ka dyan. Lalaki ba?" Sabi ko and he pouted habang hinahawakan ang natamaan ko.
Natapos na ang tawag ni Vance after a few minutes kaya naman ay lumabas na saglit si Ethan para kunin yung gifts pa namin sa kanya.
"San pupunta yun?" Tanong ni Vance, si we grinned.
Nagbukas na ang door ni Vance, and niluwa nun si Ethan na may dalang regalo.
Vinyl records yun, at nagliwanag ang mukha ni Vance dahil alam namin na mahilig siya nun. We thought about it dahil nakita namin yung player niya dito sa room niya, eh.
"Holy heck, are you guys serious? How did you know?" He asked at Tumawa siya habang kinuha ang mga yun.
"Pretty. Odd, The Beatles lahat, All Time Low, other Panic! At the Disco, Twenty One Pilots, God. Thank you, mga ungas! Napasaya niyo ako." Sabi ni Vance at sinuksok naman ni Leo yung isang fried chicken sa bibig ni Vance.
"Hindi kami sanay sa thankful words ng isang hindi nagthathank you."
"Doesn't mean you'd have to shove the whole part in my mouth."
"It's the only way!"
"Doesn't mean you'd have to do it."
"I had to!"
"Doesn't mean you must,"
"Doesn't mean you'd be talking too much! God. Vance-ot, ikaw ba yan?"
"Ungas! Mas matangkad ako sa inyo!"
"Pano mo nasabi?"
"Holy heck, Leo. Baka mabato kita ng ten thousand feet away."
"You can't."
"Or I'll just put your face in the piano and press on the keys on a fast tune."
"Mean!"
"Just being honest."
BINABASA MO ANG
delcroix heirs' academy [ EDITING ]
Jugendliteratur[ TAGLISH ] "Even the rich have problems, too." Rich or poor, no one can get away from a rollercoaster of a life. Whether you have all the riches in the world or just a few cents in your pocket, there's no escape from a life full of problems. But wh...