delcroix heirs' academy [ EDITING ]

delcroix heirs' academy ✔️ chapter one hundred fifteen

[ dedicated to alyq, Alyssa Gwyneth Calaque, since this was your wishhh, dedication for the last chappie. tbh, you actually motivated me with writing soooo much, and you are one of my best friends now (wao) alongside bby cheyeyey, bby li, bby akiraaaa, and anna. thank you guys for inspiring me. another story down, rebels! (neym natin yan, mga rebelde us lol) i love you guys, from the bawat ugat and laman ng puso ko. hastag tulo ang dugo! wuvu ]

✔️✔️✔️
kei kenjin shinzen.

Ang dami na nilang nakwento sa akin na nangyari nung Yule Ball and honestly? It felt weird mot being there. Lumipas na din ang New Year, at ngayon ay last week na ng school nila.

I've been talking to Nemesis, Aly and Romaine a lot, pati nadin si Tandang Harrison, kaya naman it felt kind of weird that I wasn't there to graduate as a Shinzen Council President. And most importantly, I can't be with my friends when I graduate.

It's last week of March na nga, hay. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko dito. Bigla namang nagtunog yung phone ko at nakitang request yun for a video call at nakitang si Romaine, kaya naman sinagot ko agad.

"Bakit, stinky socks?" pang-aasar ko sa kanya at ngumisi naman siya.

"Wala naman, bloody hamster," sabi niya, kaya nagtawanan kami sa mga nickname namin.

Oo, hindi ko na tinatago ang mga emosyon ko ngayon at hinahayaan nalang sila kung ano man ang gawin nila sa buhay ko. Hindi na importante sa akin yun. Basta mabuhay lang ako.

"How are you? Napano na ang mga rebelde dyan? Baka sinira na ng Nemesis ang Shinzen, ha?" sabi ko, at umiling naman siya habang tumatawa.

"Sirain ko muna mukha nila," sabi niya, at ngumiti naman ako.

"Nagmana ka sa akin," sabi ko, at tinaasan naman niya ako ng kilay, kaya tinaas ko naman ang mga kilay ko.

"Ano ka? Tatak Beauregard to. We're fierce and fearless," sabi niya kaya naman tumango ako na nang-aasar.

"Sige, sige," sabi ko, at tumawa nung tinignan niya ako ng masama.

"Kala mo naman," sabi niya, kaya mas tumawa ako sa kanya. Nagseryoso naman ako, bago nagbitaw ng mga huling salita na ayaw kong sabihin muna pero hindi ko na kaya.

"Hintayin mo ako. Babalikan kita. Sa College," sabi ko, at pinatay ang call.

Oh. No.

Walang hiya ka Kei. Walang hiya ka Kenjin. Walang hiya ka Shin. Walang hiya ka Shinzen!

✔️✔️✔️
third person.

Nag-aayos nalang ng requirements ang mga senior year ng DHA, RZA, at SHA. Nagbibigay nalang ng mga nawawalang numbers sa grades nila, at kung ano ano pang requirements para sa clearance nila.

Hindi sila mapakali. Mahirap. Mayroon nga naman bang madali na iwanan at paghandaang iwanan ang isang bagay o lugar na tinagurian mo nang pangalawang tirahan? Lahat ng inyong mga alaala, dito nabuo, at sa isang iglap, iiwan mo nalang dahil nakapagtapos ka na?

School shouldn't actually be a burden to students. School shouldn't be something that students hated, but something that they should love. School should be something that they are looking forward to go to, something that students would be comfortable learning in.