Let's Grow Up Kid • 1D • VOLTOOID • #2

86. Niall

'Kom je, Faith? Dan mag je een dag afscheuren.' Ik probeerde expres haar taalgebruik te gebruiken, later zullen we haar wel leren dat je niet letterlijk dagen af kon scheuren. 

Als dat zou makkelijk zou zijn, had ik al zo veel dagen uit mijn leven gescheurd!

Ik dacht terug aan de dagen dat Maaike nog een verplichte relatie had met Liam en hoe dat uit de had gelopen was...

Ik bedoel: Faith is daar het levende bewijs van! 

Alsnog kon ik Liam en Maaike dat niet kwalijk nemen. Ik heb het achter me gelaten en bovendien kwam er over een aantal maanden nog zo'n klein wonder op aarde!

Ik belandde direct weer in de roze wolken toen ik me besefte dat Maaike en ik werkelijk een kindje zouden krijgen.

Als het geboren was, konden we eindelijk alles achter ons laten en konden we voor altijd van ons genieten, want ik had me altijd al afgevraagd óf en zo ja, wanneer Maaike zo'n kleine meid of jongen als Faith met mij zou willen.

En nu was het zo ver en gelukkiger kon ik gewoon niet zijn!

'Kom dan!' Faith duwde tegen mijn been aan om me weer uit mijn gedachtes te halen. 'Ik wil scheuren!'

Ik begon te lachen door haar enthousiasme en til haar op zodat ze een blaadje van de kalender af kan scheuren.

Haar uitleggen dat je een baby niet kon timen deden we niet, de baby kwam wanneer ze wilde komen, die wist echt niet dat ze over een aantal maanden en een paar dagen geboren moest worden.

Nee, de baby krijgt echt geen seintje van ¨Ja, het is zover! Je mag komen hoor!¨. Maar Faith vond het idee van een dagen-afscheurkalender zo leuk, dat ik niet diegene wilde zijn die haar pret zou bederven.

Nee, tegen de tijd dat het zover was, zouden we wel blaadjes toevoegen of weghalen eventueel. 

'Nog een dagje minder doen? Dan levende pop sneller komt?' Faith keek me aan of dat een serieuze optie was, maar ik schudde mijn hoofd. 'Dat kan niet, meis, sorry.' 

Ik zei het met een lach en vertelde haar vervolgens dat ik haar naar het kinderdagverblijf zou brengen nu. 

Maaike was nu druk bezig in de studio aan het werken aan haar nieuwe album, en hoewel ze gezegd had dat ik haar moest roepen als ik zover was, ik dacht er niet aan!

Ik wist hoe irritant het was om midden in een schrijfsessie of inspiratieflow onderbroken te worden en negen van de tien keer, kwam de inspiratie daarna niet meer terug.

'Papa weg? Mama weg?' Vroeg Faith niet begrijpend en ik knikte, terwijl ik me alsnog afvroeg waarom ze dat vroeg, want ik had haar al zo vaak alleen naar de opvang gebracht waar ze sinds deze week weer actief naartoe gaat.

Inmiddels had ik haar veilig in het autostoeltje vastgemaakt en kroop ik achter het stuur waarna ik de auto startte en wegreed. We waren aan de late kant.

Faith vertelde me onderweg een verhaaltje over een ezel en een soort gele beer die op zoek waren naar eens schat: Een pot honing. Waarschijnlijk had Maaike haar een verhaal voorgelezen gisteravond en had ze dat onthouden.

Het maakte me eigenlijk niet uit waar ze het vandaan had, want de rit ging snel en het was gek genoeg best gezellig met haar!

Ze was pas uitgepraat toen we bij de opvang waren, of uitgepraat... Eigenlijk onderbrak ze zichzelf met een enthousiast geschreeuw. 'CLEO!'

Ik kon mijn lach niet inhouden, vertelde haar dat Cleo hier inderdaad ook was en liep met haar aan mijn hand het gebouw in om haar bij haar groep af te zetten.

Eenmaal bij haar groep aangekomen drukte ik de deur open en Faith zag Cleo direct staan. Ze rende er naar toen en onderweg begon ze met gillen in de richting van haar vriendin. 'IK KRIJG EEN BABY! LEVENDE POP!'

Ik grinnikte en de begeleiders van de groep richten zich verbaast op mij waardoor ik naar hen glimlachte en hun vragende blik beantwoordde. 'Maaike is inderdaad in verwachting.'

Direct kwamen ze op me afgestormd om me een hand te geven en me te feliciteren. Ze durfden niet te vragen wie de vader was, ik of Liam, maar stiekem hoopte ik dat ze zouden snappen dat ze nooit meer iets op dat gebied zou doen met Liam, dat ik dit avontuur aan mocht gaan met haar.