'Wanneer wil je het haar gaan vertellen?' Liam zegt het zuchtend en na een blik geworpen te hebben op de achterbank, waar Niall én Faith beiden aan het slapen zijn. Blijkbaar zijn ze moe.
'Wat?' Vraag ik niet begrijpend en kijk hem even aan nadat ik mijn blik op de weg geworpen heb. Dit keer rij ik namelijk.
'Over onze relatie. Ooit moet ze het weten, Maaike...' Hij praat met een gedempte stem, hij wil Niall en Faith, vooral Faith niet wakker maken.
Ik ben een moment stil voor ik hem een antwoord geeft. 'Ik weet het...' Mompel ik. 'Daar heeft ze het recht op, maar niet nu ze nog zo jong is. Ze moet ouder zijn.'
'Oké, dat snap ik nog wel, maar hoe oud wil je dat ze is? Je kan haar niet pas over ons vertellen als ze 18 is, daar zou ik nooit mee kunnen leven en bovendien denk ik ook niet dat ze het gaat waarderen als we zó lang wachten?!'
Ik knik instemmend, maar zeg nog even niets. Eigenlijk had ik er nog niet over nagedacht wanneer en hoe we het haar moesten gaan vertellen.
De vraag was namelijk niet óf we het gingen vertellen, maar wanneer. Ik vind dat ze daar het recht op heeft! Ik zou niet met het feit kunnen leven dat ze niet de waarheid wist over Liam en mij...
'Ze hoeft echt geen 18 te zijn, Liam...' murmelde ik uiteindelijk zacht. 'Maar ze moet wel oud genoeg zijn op het er niet uit te flappen. Heb je het meegekregen wat ze op de opvang gedaan heeft?'
Liam zei niets, maar stuurde me alleen maar een vragende blik en schudde met zijn hoofd.
'De dag nadat we haar verteld hadden dat ik zwanger ben, wist de hele opvang het. Het was het eerste dat ze door het kinderdagverblijf schreeuwde toen ze er was...'
'Oh..' Liam zijn stem stierf weg en hij schudde, toch zachtjes lachend zijn hoofd. 'Kleine bengel dat het is!'
Ik grinnikte ook zachtjes. 'Dat ze dit doorverteld heeft, maakt niet heel erg veel uit, dat hadden we toch ook moeten vertellen, maar niemand mag het ooit weten -naast de personen die het al weten natuurlijk- hoe onze relatie werkte.' Ik stopte een moment met praten.
'Als dat uitkomt kan dat hele erge gevolgen hebben voor onze carrières, onze levens überhaupt...' Ik begon te lachen. 'Ik bedoel, ik ben het niet vaak met Paul eens, maar dit moet echt onder ons blijven.'
Liam knikte instemmend, ik had niet meer woorden nodig om hem mijn punt duidelijk te maken en hem over te halen. Hij begreep het, dat zag ik aan zijn blik.
'Hoe oud wil je dat ze is, voordat we het vertellen?' Liam keek vragend mijn richting op en ik gaf antwoord. 'Misschien een beetje laat, maar ik denk dat we het echt niet eerder dan haar tiende moeten vertellen? We moeten er zeker van zijn dat ze niets verteld, ook al krijgt ze er snoep of iets voor, dit mag ze nooit vertellen!'
Liam knikte instemmend. 'Daar ben ik het mee eens.'
Ik glimlachte even en keek in de achteruitkijkspiegel, ik kon Niall nog net zien. Hij lag met zijn hoofd tegen het raam aan en lag vredig te slapen.
Toen zijn mond een beetje vertrok, glimlachte ik verliefd en een warm gevoel verspreidde zich over mijn lichaam.
Ik moet het hem als we thuis zijn ook maar vertellen, ik denk dat het wel handig is als hij ook weet wat Liam en ik net besproken hebben!

JE LEEST
Let's Grow Up Kid • 1D • VOLTOOID • #2
FanfictionVermoeid kijk ik naar het kleine wondertje voor me. Liam komt naast me staan, tranen van geluk staan in zijn ogen en ik kan je vertellen dat het bij mij niet anders is. Breed glimlachend pakt hij mijn hand. 'Gefeliciteerd met ons kleintje, mama.' Ik...