Let's Grow Up Kid • 1D • VOLTOOID • #2

93. Maaike

Een uur geleden was ik wakker geworden, Niall was al uit bed gekropen en was bezig met de laatste dingen van de babykamer.  

Vandaag wordt Faith opgehaald door Liam zijn ouders en gaan ze met z'n vieren -Liam dus ook- een paar dagen naar een camping waar de ouders van Liam elk jaar kamperen in de zomer.

Ik was opgestaan met een vervelend gevoel in mijn buik en een nat bed... Ik weet dat ik vaker naar de wc moet tijdens de zwangerschap, maar dat ik niet wakker geworden ben terwijl ik naar de wc moest vind ik gek. Misschien kwam het doordat ik belabberd  geslapen heb? Ik had steeds buikkrampen waarvan ik wakker werd. 

Of zouden mijn vliezen gebroken zijn? Dat was nog te vroeg toch? Ze hoort pas over een weekje te komen!

Ik hield mezelf voor om het nog even aan te kijken en als het gevoel in mijn buik erger zou worden, naar het ziekenhuis te bellen met de vraag of het handig is om langs te komen.

Wanneer ik klaar ben met het verschonen van mijn bed, klopt Liam op de deur en met mijn toestemming komt hij binnen. 'Wat is er?'

Liam glimlacht. 'Mijn ouders zijn er, dus Faith wil dat je haar komt uitzwaaien.' Ik lach. 'Tuurlijk doe ik dat!' Terwijl ik het zeg, krijg ik een verkrampt gevoel in mijn buik en ik trek een pijnlijk gezicht.

Direct betrekt Liam zijn gezicht. 'Gaat het? Wat is er?' Na een paar seconden trekt het gevoel weg en dan pas kan ik Liam antwoord geven. 'Weet ik niet zo goed, maar het is al weer over, dus don't worry.' Ik glimlach nep naar Liam, want ik wil hem niet ongerust maken nu hij net op vakantie gaat. Zelf ben ik alles behalve rustig en ik begin steeds meer het gevoel te krijgen dat het kindje toch eerder komt dan zou moeten...

'Oké,' Liam kijkt me onderzoekend aan, maar laat het dan gaan. 'Zal ik je de trap afhelpen?' Ik knik dankbaar en loop dan met hem mee naar beneden, waar Faith al op ons aan het wachten is.

Liam zijn ouders staan achter haar en ik bedank hen voor hun hulp. Ik vind het echt fijn dat Faith even bij hen kan blijven! 

Na nog wat gekletst te hebben, een kopje thee gehad te hebben, besluit Liam dat ze nu maar eens richting de camping moeten vertrekken. Ik geef mijn meisje nog een laatste knuffel, vraag of ze lief zal zijn bij opa, oma en papa en krijg een lachende Faith als antwoord. 'Ik ben toch altijd wel een beetje lief, mama!'

Ik zwaai ze uit en laat me dan met een zucht op de bank vallen. In de tijd dat we thee dronken, waren de steken alleen maar erger geworden en hoewel ik me niet aan probeer te stellen, moet ik toch mijn tanden op elkaar bijten tegen de pijn. Inmiddels komen ze steeds vaker en opeens besef ik me wat.

'NIALL!' Mijn ogen worden groter wanneer ik me besef dat dit geen normale krampen zijn en wanneer Niall niet reageert begin ik in paniek te raken. Hij zit namelijk boven en in mijn eentje durf ik de trap niet meer op. 'NIALL!'

Ik hoor gestommel en daarna een Niall die door zijn snelheid bijna van de trap valt. Ik wil lachen, maar de krampen laten het niet toe. 

Niall kijkt me opgelucht aan. 'Jemig, Maaike, ik dacht dat je gevallen was ofzo! Je liet me erg schrikk-' 'De weeën zijn begonnen en vanochtend zijn mijn vliezen gebroken,' onderbreek ik hem en hij weet even niet wat hij moet zeggen, dus doe ik dat voor hem. 'Wil je voor mij de verloskundige bellen? Dan kunnen we samen met haar besluiten wanneer ik naar het ziekenhuis moet.' 

Niall knikt direct en gaat opzoek naar zijn telefoon, terwijl ik mijn best doe om de pijn van die vervelende weeën te negeren.