17 yıllık hayatınızda sürekli ezildiğinizi düşünün. sürekli şişman olduğunuzu ve sevilmediğinizi,hiç bir arkadaşınızın olmadığı bu dünyada yapayalnız kaldığınızı düşünün.Ve bütün yakınlarınızın sizden sakladığı bir sır olduğunu düşünün.Ben kendimi y...
Kurtulmamız adına bu geceye kadar süren upuzun bir parti verecektik. İblisler ölünce bütün gezegen renklerine kavuşmuştu. Dünyaya gitme zamanım gelmişti. Bu partiden hemen sonra dünyaya uğurlanacaktım. Egemen'i, annemi, babamı, abimi , Mercanı, Meral'i hepsini deliler gibi özlemiştim. Hem, kafayı gömmem gereken bir kişi de vardı. Ejder...
Parti için özel kumaş kıyafetlerimi usulca üzerime geçirdim. Bu gezegenin ikinci kraliçesiydim. Beni efendileri olarak ilan etmişlerdi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multi; elbise
Makyaj masasına oturdum. Bana 'Kahramanım' dediğinden beri Aras'ı aklımdan çıkaramıyordum. Bu gece gidiyordum. Onu bir daha görememe gerçeği nedense bir anda kalbime ağır geldi. Bana sonsuza kadar destek olmuştu. Ne kadar sürekli kaşlarını çatsa veya içinden bana ana avrat girdiğini hissetsem de bana kendimi huzurlu hissettiriyordu.
Makyajımı da bitirmek üzereyken kulağıma müzik sesleri geldi. Parti başlamış olmalıydı. Makyaj işini biraz daha hızlandırdım ve kısa bir süre içinde bitirdim. Ayağa kalkarken önümdeki boy aynasına baktım. Çok asil gözüküyordum.
Tam o sırada kapı kibarca çalındı. "Girebilirsiniz." dedim karşıdaki kişinin de duyabileceği şekilde. Kapı yavaşça açılınca karşımdaki kişiyi görmemle kalbimdeki tanıdık sızı, tüm vücudumu ele geçirmiş ve titrememe neden olmuştu. Aras beni hayran bakışlarıyma süzerken elini uzattı. Kaşları hâlâ çatıktı.
"Açelya" İlk kez ismim söylendiğinde bu kadar büyüleniyordum. Çok garip bir duyguydu. Tarif edemeyecek kadar güzel ve benzetilemeyecek kadar beni korkutan bir duyguydu bu.
"Parti başladı. Seni içeri benim götürmem gerektiğini söylediler güzelim."
Al yanaklar, Eğik kafa, Aptal sırıtış, Parıldayan gözler?
Nayıır nolamaaz nialan söylüyorsun içses nialan!
Açelya Aras'ı Seviyor! Açelya Aras'ı Seviyor!
Kes lan!
"Tabii" dedim ve elimi ona uzattım. Beraber büyük salona geçerken herkes birbirini susturarak bakışları bize yönlendiriyordu. Sulu gözlerimle etrafıma baktım. Bu göz yaşları acizlik değil, kurtardığım insanlara karşı mutluluğumdu. Sevinç göz yaşlarıydı. Makyajımın akmaması için hızla kendimi durdurdum ve derin bir nefes alıp gülümsedim. Kısa sürede hayatıma giren bu insanları, bu dakikaları asla unutamayacaktım. Özellikle de Aras'ı...
Mikrofonun karşınına geçtim ve sahte bir şekilde öksürdüm.
"Merhaba sevgili halkım. Lafı fazla uzatamayacağım bunun için üzgünüm. Bu parti kurtulmamızın şerefine olsun! Hepinize iyi eğlenceler..." sahne kısmından indim ve Arasların tarafına doğru yavaş ve sakin bir şekilde adımladım. Aras bana bakarken yanındaki ufaklık Şirin'i görmemle gülümsemem büyüdü. Hızla koşup bana sarılırken ufaklığı kucağıma aldım. Görmeyeli büyümüştü.
