Ezik Melez

EN BÜYÜK KORKU

"YETER!" Diye kükredim. Oha ben nasıl kükredim? Önümde diz çöken Berke'ye baktım. Napıyordu bu?
"Ö-özür dilerim A-Açelya lütfen sakin ol!" 

Ne? Bu kadar kolay olacağını düşünmemiştim. Ben şaşkınca Berke'ye bakarken yanımdan bana omuz atarak geçen Hülya ile kendime geldim. Lan bunun kolu kırılmamış mıydı en son? Nasıl ayaklandı bu?! Hem de hiçbir şey olmamış gibi bana omuz attı! Yerde oturan Berke bir anda kendine geldi silkelendi ve elini sürtükellanın beline yerleştirdi. Oradan hızla ayrılırken bağırmayı ihmal etmedim.

"Bu yaptıklarınızın cezasını çekiceksiniz!" Dedim ve arka sokaktaki arabama bindim. Arabamı eve doğru sürerken arkamdaki araba bana hızla yaklaşmaya başladı. Arabanın içindeki kişiyi göremiyordum çünkü ön camı filtreliydi. Bende gaza bastım. Ama araba hâlâ son gaz devam ederken arabamın arkasına çarptı ve ben sarsıldım. Kim olabilirdi bu?
"Seni öldürecek kişiyim"
Adam benim içime mi konuştu? Has... adam beni öldürecek düşündüğüm şeye bak. Ben de son gaz giderken benzinimin azaldığını gördüm. Hızla ara sokaklardan birine girdim ve resmen jet kadar hızlıydım. Son gaz devam ederken benzinim bitti. Ben de kuytu bir yere park ettim arabamı. Beni takip eden araba arkamdan gelmemişti. Yani kurtulmuştum. Şimdi ne yapacaktım? Benzinim yok, bilmediğim bir yerdeyim , evden inanılmaz uzaktayım ve şişmanım. Allah'ım her şey üst üste geliyor. O sırada arkamdan gelen bir çatırtı duydum. Korkuyla geri geri giderken bir çatırtı daha. O sırada saklanabileceğim bir yer buldum ama en fazla 50 kiloluk insanlar geçebilirdi oradan. Birkez daha şişmanlığıma lanet ederken bir çatırtı daha geldi. Ama bu sefer arkamdaydı. Hızla arkamı dönerken sadece bir kedi olduğunu görmemle derin bir nefes verdim. O sırada abimi hatırladım 2 yıl önce giden ve bu sefer geri dönmeyen abimi. Göz yaşlarım yavaşça akmaya başladı yanaklarımdan. Belki abim olsaydı beni korurdu. Bir katil tarafından takip edilmezdim veya bu kadar enteresan olaylar başıma gelmezdi. Gerçi abimle sadece 1 kez diyolog kurmanın içgüdüsüyle söylediğim lafları gözden geçirdim. Ya abim kötü biriyse ki kesinde öyle. Allah aşkına hangi insan öz kardeşini bırakıp gider ve ona tonlarca hakaret eder ki?
"Hmmm... seni buldum."
İrkilerek arkamı döndüm yoktu. Gözlerimle etrafı tararken bir karaltı gördüm.
"KİMSİN SEN?!"
"Bunu gerçekten merak ediyor musun?"  Yine beynime konuşmuştu. Bense kafa sallamakla yetindim.
"Peki o zaman küçük prenses..."
Kısık ve hayal kırıklığı barındıran sesimle ona baktım.
"Abi?..."