My Demon (When Childish Meets Badboy)

Ch. 05

My Demon [Ch. 05]

The next day, inabangan ulit ako ni Demon sa school gate nang uwian na. Hindi nya ko inabangan nung papasok palang and I assume na late kasi syang pumapasok. Sa itsura nyang yun, malabong hindi totoo ang hinala ko. May maganda din palang naidudulot ang pagiging maliit? Ang bilis ko kasing nakakapagtago eh. Haha!

Alam kong ako ang inaabangan nya kasi narinig daw ni Angelo sa mga babaeng nagtsitsismisan na inaabangan daw ni Demon ang babaeng maliit, blonde at kulot ang buhok. Dagdagan lang ng "cute" perfect description na para saakin. So ayun, pagkasabi palang nya ng "blonde" alam ko na agad na ako yun. Ako lang naman ang blonde dito sa school. Bawal kaya ang artificial hair color. Marami na ngang nagtatanong kung ako daw ba yun pero sinasagot ko ng hindi kasi hindi ako kilala ng lalaking yun.

Pagkatapos ng next day na yan, inabangan nya ko sa cafeteria kaya ang nangyari, sa classroom kami nag-lunch ni Angelo. Gusto pa ngang maki-join ni Johan pero pinagpilitan ko na sumama nalang sa mga friends nya.

The next day ulit, inabangan nya na naman ako. Grabe yung pride nya, noh? Hindi maka-move on na nasapak sya ng reflex action ko.

The next day na naman, hindi na nya ko inabangan. Pa'no, walang pasok kasi sabado.

***

Monday na ngayon at uwian. Mabuti naman at tinigilan na nung Demonyo ang kaaabang sa'kin. Hindi ko kasabay si Angelo ngayon umuwi kasi may kailangan pa daw syang tapusin as a SC sexytary (daw). Sabi nga nya ipapahatid nalang daw nya ko sa driver nya pero syempre tumanggi ako. Dinahilan ko nalang na para makapag-exercise ako paminsan-minsan. May shortcut na daan naman atsaka hindi naman madilim.

Pagdaan ko sa eskinita sa shortcut way pauwi sa'min, may nadaanan akong nag-iinuman. Sinusundan nila ako ng tingin kaya naman binilisan ko ang lakad ko.

"Pst! Miss!"

Bumwelo ako para tumakbo pero huli na. May biglang humila ng braso ko mula sa likuran at hinila ako paharap sakanya.

"Miss, sama ka sa'min," sabi ng lapastangang humawak sa braso ko. Nakakatakot yung mga mata nya. Namumula na parang may sore eyes. Dahil ba sa alak? O baka . . . sa drugs? Waah! Kinilabutan ako sa naisip ko na nagda-drugs sya pati na rin ang mga kainuman nya.

"Oo nga. Sama ka sa'min," sabi pa ng isa at binasa nya ang labi nya. Nakakadiri! Ang manyak ng mukha nya!

"Ayoko po. Kailangan ko na pong umuwi. Magsasaing pa po ako at lalabahan ko pa 'tong uniform ko." Iisa lang kasi ang uniform ko. Amg mahal kasi eh.

Tumingin silang apat sa uniform ko.

"Wow! Ang ganda ng uniform mo. Sa private school ka siguro nag-aaral, noh?"

"Hindi na kami magtataka kung mayaman ka nga. Ang kinis ng balat mo eh." Lalo akong kinilabutan nang haplusin nya yung pisngi ko.

"Bitawan nyo po ako, please!" Pagmamakaawa ko. Nanginginig na rin ang boses ko at alam kong malapit na kong umiyak.