My Demon (When Childish Meets Badboy)

Ch. 52

My Demon [Ch. 52]

 

"Paalala: Doon po yung apartment mo," paalala ko kay Demon. Pa'no didiretso ng pasok sa bahay namin. Hindi naman siya at home na at home?

"May tutorial tayo, diba?"

"Oo. Pero baka gusto mo munang magbihis?"

"Oo nga pala. Sorry. Masyado lang kitang na-miss. Payakap nga." Inambahan niya ko ng yakap kay tinulak ko siya.

Napaka niya talaga! Hindi ba siya aware na may mga kapitbahay at maraming mga mata ng tsismosa ang nagkalat? Baka mamaya kung ano ang isipin.

"Tigilan mo ko! Halos palagi na nga tayong magkasama diyan e."

Totoo yun. Sabay kaming pumasok, magbreak time, maglunch break at maging hanggang sa uwian ay nagsasabay kami.

"Ganun talaga. Crush mo ko e."

Inirapan ko siya na nagsasabing "Whatever!" at pumasok na sa loob ng bahay namin.

Gaya kagabi, dito sa bahay ulit kumain si Demon. Sa sobrang mahiyain niya pa nga, pagkatapos niyang magbihis sa apartment niya dumiretso siya agad dito at unang nagtanong kung may pagkain na. At dahil nga ulit sa mahiyain siya, ako na naman ang pinghugas niya ng pinggan. Hanep, alilang alila ang peg ko dito.

"Pinipicturan mo ba ko?" tanong ko sa kanya.

May pinapasagutan ako sa kanya sa Physics subject habang ako nagbabasa. Hindi naman siya nagsasagot dahil hawak niya ang phone niya.

"Nagtetext ako," sagot niya habang nakatingin sa phone niya. Seryoso yung mukha niya kaya kapani-paniwala ang sinagot niya.

"Sino yang ka-text mo? May pinasasagutan ako sa'yo mamaya ka na mag-text," nakasimagot na sabi ko sa kanya.

Nakakatuwang isipin na hindi mahilig sa babae si Demon unlike sa ibang lalake. Masungit pa nga siya sa girls unlike the other boys na flirt sa mga babae. Kaya parang imposible na babae ang ka-text niya. Pero mas imposible naman na lalake ang ka-text niya.

Kasi naman eh. Ano naman sa'kin kung may ka-text siyang girl?

"Bakit, nagseselos ka?" His words hit me. Sapul na sapul.

Nagseselos ba ko? Hindi naman ah. Curious lang.

"Di ah. Mas inuuna mo kasi yung ibang bagay kaysa diyan sa pinasasagutan ko sa'yo." Di ko mapigilang hindi sumimangot.

Nagbasa na ulit ako kaso wala akong maintindihan sa binabasa ko. Nakarinig ako ng mahinang tawa ni Demon. Nang inangat ko ang ulo ko para tingnan siya, he was smiling amusely.

Ewan pero biglang nagbago ang mood ko: napangiti din ako. Nahawa na siguro ako sa pagiging bipolar ng lalaking nasa harapan ko. Pero tuwing nakangiti siya, automatic na napapangiti din ako. Siguro dahil sa bihira lang siya ngumiti o baka naman . . . masaya lang talaga ako na ngumingiti siya nang ako ang may dahilan.