My Demon (When Childish Meets Badboy)

Ch. 43

My Demon [Ch. 43]

 

PekengKyoot's Note: I'm craving for chocolates (*u*) Miss ko na ang pagpapak ng Nutella :'(

 

 

Keyr Demoneir's Point Of View

 

Pag-uwi ko sa bahay, sinalubong ako ng tatay kong wagas kung makangiti. I bet, nakarating na sa kanya ang pagsama ko sa Top 100 students na nakapasa sa exam. Hindi ko siya masisisi kung bakit ganyan siya kasiya. Pero sana naman wag masyadong OA. Ang sagwa tingnan eh. Di niya gayahin si Mommy, ang ganda ng pagkakangiti.

"So, anong gusto ng napakabait kong anak?" Para siyang genie ngayon na kung ano ang hilingin ko, ibibigay niya. And this time, he wasn't sarcastic the way he said "napakabait kong anak".

How awesome it is to make my parents proud and see them very much happy because of my improvement slash achievement. Mas cool pa palang pasiyahin si Daddy kaysa asarin. Mas nagmumukha siyang ewan.

"Nothing, Dad. I just realized I must have thank you for chosing the right tutor for me who could teach me not only in academics but also in everything. And when I say everything, it means every piece of me. I hope you got my point, Dad. Thank you," I told. Tinapik ko ang braso ni Dad na hanggang ngayon ay tulala at parang dina-digest pa ang mga sinabi ko.

I murmured "I love you" to Mom and gave her a peck on her cheek, then leave them dumbfounded.

Pagpasok ko sa kwarto ko, para akong biglang natauhan. Okay, what was that? What the hell was came from my mouth? Darn! This was the hella effect of Soyu on me. Kung malaman lang ni Kuya ang mga sinabi ko kay Dad, for sure aasarin ako nun. Tch, the hell I care about him. Magsuntukan pa kami eh.

Speaking about that, namimiss ko na ang makipagbasag ulo. Since when was the last time na nakipag-street fight ako? I don't remember either. Hindi tulad noon na bago ko pa makilala si Soyu, hindi ako napapakali nang wala akong nakaka-sparing. But now look, almost a month na atang hindi na-e-exercise ang kamao ko but I didn't feel bored at all unlike before.

Hindi ko tuloy alam kung advantage o disadvantage ang pagdating ni Soyu. Hindi ko na kasi nagagawa ang passion ko eh─ ang makipagsuntukan.

Tumingin ako sa alarm clock na nasa bedside table, 10:38 PM na. (PekengKyoot's Note: Ang kasalukuyang oras habang tina-type ko ito :D) Aish! Bakit ba hindi ako makatulog? Umepal pa si otor dito sa POV ko. Kung hindi lang talaga siya maganda, uupakan ko yan eh. (PekengKyoot: Ahem *cough cough*)

 

Dumapa ako sa kama ko at pumikit. Matulog ka, matulog ka! sabi ko sa sarili ko.

"Aish! Bakit ba hindi ka makatulog na gwapo ka?!" Para na kong hibang dito: kinakausap ang sarili.