My Demon (When Childish Meets Badboy)

Ch. 23

My Demon [Ch. 23]

 

"Oy, san mo ko dadalhin?" tanong ko kay Demon. Paano sa ibang way kami dumaan. Nasa loob na kami ng village nila pero hindi kami dumaan sa mismong dinadaanan ng driver nya.

"Magsh-shortcut ba tayo?" tanong ko pa.

"Hindi," ang tanging sagot nya. Ni hindi manlang pinaliwanag kung saang lupalop kami pupunta. Talaga naman!

Hindi na ko umimik. Kahit saksakan ng pagkasungit ang taong 'to, may tiwala naman ako sakanya.

Huminto kami sa Ice Cream Parlor. Sya nalang daw mag-isa ang bibili ng ice cream kaya hindi na nya ako pinababa ng motor. Oo, para lang naman akong bata na iniwan ng ama sa motor. Naka-stand naman iyon kaya hindi matutumba. Nakapang-babaeng upo-sa-motor ako ngayon. 

Nakatingin lang ako sa glass door ng Ice Cream Parlor at inaantay syang lumabas.

Sa ilang minutong pag-aantay, natanaw ko sya sa loob na nakapila sa counter. Hindi lang yun, sya pa ang pinapauna ng mga babaeng nakapila din. Kakaiba talaga kapag gwapo. May special treatment.

"Ang yabang nung lalaki pota. Baka kapag sinapak ko yan, di sya makapalag." Nakuha ng dalawang lalaking kalalabas lang ng Ice Cream Parlor ang atensyon ko.

"Oo nga. Akala mo kung sinong gwapo." Lumingon silang dalawa at tinapunan ng tingin... si Demon na nagbabayad sa counter.

Kahit saan talaga lapitin ng away ang lalaking yun. But wait, ano ulit ang sinabi ng isang lalaki kanina? Baka kapag sinapak nya si Demon, hindi makapalag? Wow, ha! Tignan lang natin. Kawawa nga sila kung sakaling narinig ni Demon ang sinabi nyang iyon. Another action na naman. Weee!

Nang madaanan nila akong nakaupo sa motorbike ni Demon, ngumiti sa'kin ang isa sakanila. Yung nagsabing, "Oo nga. Akala mo kung sinong gwapo."

Ngumiti sya sa'kin at siniko yung kasama nya. Ayt, nagandahan ata sa'kin. Haha!

Nginitian ko din sya at nagpa-cute. Minsan lang ata may makapansin sa cuteness ko. Hoho!

"Pare, ang cute nung bata, oh!" sabi pa nya habang sinisiko ang kasama nya at inuutusang tumingin sa direksyon ko.

Automatic na nawala ang ngiti ko sa labi. Bata talaga? Mukha ba talaga akong bata? Dalaga na nga ako eh. Pout.

"Oo nga," pagsang-ayon naman ng isa. "Hello!" Kumaway-kaway pa sya sa'kin habang naglalakad sila ng medyo mabagal.

Hindi ako ngumiti. Naka-pout lang ako.

"Pota, pare, may nakalimutan ata akong bilhin." Huminto yung lalaking unang nakapansin sa'kin at hinalungkat ang eco bag na hawak nya.

"Ano, may nakalimutan ka?"

"Oo, pare. Yung magnium na pinapabili ng syota ko. Nalimutan ko."