HAWKEYE (Marvel MCU Fanfiction) Ελληνική Version

12: Alias Investigations

Κατέβαινε την λεωφόρο Columbus περπατώντας αργά. Δεν είχε να κάνει τίποτα σήμερα. Οπότε δεν είχε λόγω για να βιάζετε.

Ο Κλίντ την ενημέρωσε πως κάτι του έτυχε και συνεπώς η προπόνηση θα αναβαλλόταν για σήμερα. Κι έτσι η Κέιτ αποφάσισε επιτέλους να κάνει αυτό που ανέβαλε τόσο καιρό. Αν και οι δυο τύποι, που την ακολουθούσαν πεισματικά από την στιγμή που ξεκίνησε από το σπίτι, της την είχαν δώσει στα νεύρα. Ο πατέρας της σίγουρα την είχε καταλάβει ή τουλάχιστον την υποψιαζόταν και τώρα κάθε μέρα είχε διάφορους τύπους να την ακολουθούν δεξιά και αριστερά. Φυσικά και τους ξέφευγε κάθε φορά που είχε προπόνηση με τον Κλίντ, όμως αυτό δεν αναιρούσε το γεγονός ότι είχε τσιράκια του πατέρα της να την ακολουθούν σε κάθε της βήμα.

Με το που εισήλθε στην 9η λεωφόρο αποφάσισε πως είχε έρθει η ώρα οι δυο τύποι να έχαναν τα ίχνη της. Κρατούσαν μεγάλη απόσταση από εκείνη και η σαστιμάρα που ένιωσαν όταν την είδαν να στρίβει σε ένα στενό και να χάνετε από τα μάτια τους πρέπει να ήταν μεγάλη.

Σκαρφάλωσε στην πρώτη έξοδο κινδύνου που βρήκε και με γρήγορες κινήσεις είχε βρεθεί στην ταράτσα.

Έχοντας την 10η λεωφόρο στα δεξιά της προσπάθησε να συγκεντρωθεί. «Οκ Κέιτι ξεκίνα το μέτρημα. 449 Δυτικά της 49ης οδού. 448 Δυτικά της 48ης οδού.»

Έξαψε για να βρει μια έξοδο κινδύνου και κατέβηκε με περίσσια χαρά, περήφανη που τους είχε ξεφύγει για ακόμα μια φορά. Πέρασε δίπλα από το πάρκο του Χέλς Κίτσεν ρίχνοντας κλεφτές ματιές τριγύρω της για να βεβαιωθεί ότι δεν την ακολουθούσαν πλέον. «Καλή τύχη να με βρείτε.» σκέφτηκε διαβολικά.

Φτάνοντας στο ύφος της 46ης οδού έστριψε αριστερά βρίσκοντας την είσοδο της πολυκατοικίας που έψαχνε. Κάλεσε το ασανσέρ περιμένοντας. Όταν έφτασε στον πέμπτο όροφο όπου βρισκόταν το γραφείο κοίταξε μπερδεμένη τριγύρω της.

«Εδώ έχει μόνο διαμερίσματα.» σκέφτηκε βγαίνοντας από το ασανσέρ. Ο διάδρομος βρισκόταν στο ημίφως. Ούτε σκοτεινός, ούτε φωτεινός. Μουντός σαν τον καιρό που επικρατούσε στην Νέα Υόρκη. Το διαμέρισμα στην άκρη του διαδρόμου όμως την διέψευσε. Διέσχισε αργά τον διάδρομο που ήταν στρωμένος με λευκές και μπλε γραφίδες σαν μωσαϊκό.

Είχε μάθει για αυτό το γραφείο από έναν κοινό γνωστό.

«Το καλύτερο μέρος για να αναλάβουν την υπόθεση σου. Είναι αντισυμβατική. Λιγάκι απότομη με τον κόσμο θα έλεγα αλλά είναι εξαιρετική στην δουλειά της. Απλά μην εμφανιστείς ψαρωμένη στην πόρτα της.» της είχε πει δίνοντας της την επαγγελματική της κάρτα.