35: Ναός/Jiin

68 13 16
                                    

Ακολουθώ τον Νόα για ακόμα μια φορά στο δάσος με τις κερασιές. Ανεβαίνουμε σταδιακά τα πέτρινα σκαλιά και αντιλαμβάνομαι πως υπάρχουν ακόμα πολλά μέρη στο Καταφύγιο για να ανακαλύψω.

Λίγα λεπτά αργότερα τα σκαλιά μας οδηγούν έξω από έναν μικρό ναό.

«Αυτός είναι ο Ναός των Ξιφών.» λέει ο Νόα και καθώς τον ακολουθώ δεν μπορώ να μην κρύψω το δέος που νιώθω.

Ο ναός φαίνεται πολύ παλιός αλλά καλοδιατηρημένος. Καθώς πλησιάζουμε πιο κοντά βλέπω πως στην πύλη υπάρχουν δυο φρουροί. Είναι τόσο στατικοί που μοιάζουν σχεδόν σαν πέτρινα αγάλματα. Περιμένω πως θα μας σταματήσουν όμως ο Νόα περνάει αγέρωχος την πύλη και βλέποντας πως κανένας δεν τον σταματά τον ακολουθώ κι εγώ. Ο Νόα με οδηγεί σε μια αίθουσα η οποία είναι γεμάτη από φρουρούς.

«Αυτή είναι η Αίθουσα των Ξιφών.»

Στο κέντρο της μεγάλης αίθουσας υπήρχαν δυο γυάλινες θήκες. Στην μια υπάρχει ένα κατάνα μέσα σε μια μαύρη θήκη ενώ η άλλη είναι άδεια.

«Τι κάνουν εδώ;» ρωτάω έκπληκτη καθώς πλησιάζω τις θήκες. Την στιγμή που πλησιάζω τους φρουρούς εκείνοι βάζουν μηχανικά τα χέρια τους στα κατάνα.

«Οι φρουροί του Ναού έχουν ορκιστεί να φυλάνε τα Ξίφη. Δεν πρόκειται να περάσεις.»

Επιστρέφω δίπλα στον Νόα και καθόμαστε στα μαξιλάρια κοντά στην βεράντα με τις γυάλινες θήκες στο βάθος.

«Έχεις όρεξη για μια ιστορία;»

Σηκώνω χαλαρά τους ώμους μου. Έχω όλο τον ελεύθερο χρόνο γιατί να μην ακούσω μια ακόμα ιστορία;

«Έχεις καθόλου ακουστά τον Μουραμάσα και τον Μασαμούνε;»

Κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου. «Ήταν θρυλικοί οπλοποιοί. Λέγετε πως ο Μουραμάσα, μαθητής του Μασαμούνε, κάλεσε τον δάσκαλο του σε διαγωνισμό για να δουν ποιος είναι ο ανώτερος οπλοποιός. Σφυρηλατούσαν μέρες και νύχτες τα κατάνα τους. Και έπειτα ήρθε η στιγμή για να τα δοκιμάσουν.»

«Πάλεψαν μεταξύ τους;»

«Όχι. Το κατάνα του Μουραμάσα έκοβε τα πάντα στο πέρασμα του ενώ το κατάνα του Μασαμούνε αρνούταν να κόψει οτιδήποτε ανάξιο, ακόμα και τον αέρα. Οι ιερείς που ήταν παρόντες στον διαγωνισμό αποκάλεσαν το κατάνα του Μουραμάσα καταραμένο ενώ εκείνο του Μασαμούνε ιερό. Και όντως το κατάνα του Μουραμάσα ήταν καταραμένο. Λένε πως όταν το σφυρηλατούσε το έκανε με μανία και φρενιασμένα θέλοντας να ξεπεράσει τον ίδιο του τον δάσκαλο που πέρασε την τρέλα και την μανία του στο ίδιο του το δημιούργημα. Όποιος έχει πιάσει το κατάνα του Μουραμάσα στα χέρια του έχει οδηγηθεί σιγά σιγά στην τρέλα με αποτέλεσμα μερικοί να αφαιρούν την ίδια τους την ζωή. Οι Σένσει του Ναού πέρασαν χρόνια γυρεύοντας τα ώστε κανείς να μην πάρει τα κατάνα στα χέρια του.»

«Εννοείς ότι τα σπαθιά της ιστορίας είναι αληθινά;»

«Ποιο αληθινά δεν γίνεται.»

Γυρίζω το βλέμμα μου στις γυάλινες θήκες. «Μα υπάρχει μόνο ένα εδώ.»

«Οι Σένσει κάθε χρόνο διοργανώνουν διαγωνισμό για το ποιος θα διεκδικήσει τα ξίφη. Το κατάνα του Μασαμούνε είναι ακόμα εδώ.»

«Και το σπαθί του Μουραμάσα;»

«Το σπαθί του Μουραμάσα το έχει τώρα ο Ρόνιν. Πολλοί λένε πως το σπαθί είναι που τον οδήγησε στην σκοτεινή πλευρά.»

«Η ιστορία που μας είπε η Σένσει τις προάλες!!!» λέω ξαφνιασμένη. «Δεν ήταν μια απλή ιστορία, έτσι δεν είναι; Είναι η ιστορία του Ρόνιν.»

Ο Νόα νεύει θετικά με σκοτεινιασμένο ύφος.

«Άρα ο Ρόνιν δεν έχει σωτηρία;» ρωτάω καθώς σκέφτομαι αυτό που είπε πριν λίγο για το πώς το ξίφος οδηγεί στην τρέλα τους κατόχους του.

«Υπάρχει μια φήμη πως μόνο κάποιο αγαπημένο πρόσωπο μπορεί να σώσει τον κάτοχο του καταραμένου κατάνα. Όμως δεν υπάρχει κανένας που να επέζησε.»

Κοιτάζω το κατάνα στην γυάλινη θήκη. «Και το σπαθί του Μασαμούνε; Γιατί είναι ακόμα εδώ; Γιατί δεν το έχει πάρει κανείς;»

«Όσο καιρό είμαι εδώ κανένας δεν διεκδίκησε το κατάνα του Μασαμούνε. Όλοι το θεωρούν άχρηστο γιατί δεν βλάπτει ανάξιους, όμως εγώ πιστεύω πως είναι το πιο έντιμο όπλο που υπάρχει. Αν ρωτάς την γνώμη μου γιατί είναι ακόμα εδώ... νομίζω πως περιμένει.»

«Περιμένει;»

«Ναι. Ένα σπαθί που ξέρει να διακρίνει τον άξιο από τον ανάξιο δεν νομίζεις πως έχει σίγουρα δική του θέληση; Περιμένει κάποιον άξιο. Κάποιον ο οποίος θα μονομαχήσει με τον ιδιοκτήτη του καταραμένου κατάνα και θα βοηθήσει τον ιδιοκτήτη του να γυρίσει πίσω στον παλιό του εαυτό.»

Κοιτάζω με δέος το σπαθί στην γυάλινη θήκη. Καθώς ο Νόα τελειώνει την φράση του.

«Κάποιος που θα τον σώσει!!!»

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Soundtrack: Jeremy Zuckerman - Fresh Air

HAWKEYE (Marvel MCU Fanfiction) Ελληνική VersionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon