20 YIL ÖNCE
" Ne yaptın sen?"
" Bana çok sinirlendiğini biliyorum, ama yapmak zorundaydım. Dayanamıyordum anladın mı? Daha fazla böyle yaşayamazdım."
" Yan etkilerinden haberin bile yok Tom! Az önce kendine ne yaptığını bilmiyorsun."
" Unutma, ben de bir bilim adamıyım. Ve ne yaptığımı gayet iyi biliyorum, Michael."
Bir anda Tom kendinden geçti. Her yeri uyuşmuştu. Michael onu sarsmaya başladı.
" Tom? Tom, kendine gel! Duyuyor musun beni?"
" Merak etme kardeşim... Hiç olmadığım kadar iyiyim ben."
Michael şaşkındı. Sadece kardeşine bakıyordu. Şaşkınlıkla onun tekerlekli sandalyesinden kalkmasını izledi. Gözlerine inanamıyordu. Tom iyileşmişti.
" Tom, sen..."
" İşe yarıyor! Bacaklarımı hissedebiliyorum!"
İki kardeş labaratuvarlarında kahkahalar atmaya başladılar. Michael hala inanamıyordu. Tom' u düşmesin diye tuttu.
" Bu- Bunu nasıl yaptın? İlacı nasıl değiştirdin? Bana söylemelisin."
" Formülde çok büyük bir değişiklik yaptım. Aylardır deniyordum Michael, ve sonunda başardım!"
" Etkisi ne zaman bitecek? Bir hafta dayanabilir misin?"
" Michael, sonsuza kadar böyle kalacağım."
Michael ciddileşti. Bu, yan etkiler de sonsuza kadar kalacak demekti. Yıllardır aradığı şeydi bu. Bağımlılığa gerek yoktu. Herkese bir doz verirdi, ve daha fazla ilaca gerek kalmazdı. Şaşkınlıktan neredeyse ölecekti.
" Bana, yeni formülü verebilir misin?"
" Elbette kardeşim, elbette. Bununla milyonlarca insanı iyileştirebiliriz."
" Ama iyileştirdiğimiz herkes, sonsuza kadar o yan etkiyi taşıyacak."
" İyileşecekler! Sence ilacın yan etkisi asıl etkisinden daha mı önemli? Bunu önemserler mi? Eh, ben hiç önemsemedim."
3 YIL SONRA
" Merak etme Darwin, o iyi olacak."
" Sakat doğacak diyorum sana. Nasıl iyi olabilir? Bütün doktorlar umutsuz. Nereye gittiysek çözüm yok diyorlar."
Darwin başını göğe kaldırdı. Derin derin nefes alıyordu. Tom daha fazla dayanamadı. Arkadaşının acı çekmesine izin veremezdi.
" Ben bir çare biliyorum."
Bir anda Darwin yalpaladı. Şaşkınlıkla Tom' a bakıyordu.
" Ne- Ne çaresi? Neden bahsediyorsun sen?"
" Bir ilaç üzerinde çalışıyordum. İyileştirici özelliği olan bir ilaç. Daha önce... Hiç denenmedi, ama işe yarayacağından yüzde yüz eminim."
" Ciddi mi söylüyorsun?"
Tom gülümsedi. Darwin onun küçük kardeşi gibiydi, onu asla yarı yolda bırakmazdı.
" Üstelik, doğumunu beklemenize bile gerek yok."
Darwin Tom' a sarıldı. Tom' un söyledikleri, mucize gibiydi. Kendini tutamayarak gülmeye başladı.
" Sana ne kadar para istersen veririm. Yeter ki bana yardım et."
" Öncelikle kardeşimi görmem gerekiyor. Onunla şartları konuşabilirsiniz. Büyük ihtimalle size cömertçe bir teklif sunar. O, kullanacağın ilaç ile ilgili deneyler yapıyor."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
NE DÜŞÜNÜYORSUN?
Adventure" Herkes duyabilir. Ama bu kadarı da fazla." Beatrice kendini bildi bileli diğerlerinden farklıydı. İnsanların düşüncelerini okumak herkesin harcı değildi nasıl olsa. Ve şimdiye kadar bu özelliğini hiç sorgulamamıştı. Doğru okudunuz, şimdiye kadar.
