Karşılıklı

116 16 0
                                    

BEATRICE

" Sakin olun. İkiniz de."

Gözlerim neredeyse kapanırken kollarımı iki yana açıp Tom ile Colin' in birbirine girmesini engelledim. Tüm gece tartışmışlardı. Tom kızgındı, Colin ise huysuz. Bu ikilinin birbirine düşmesi hiç iyi olmamıştı. Colin' in pişman olduğunu görebiliyordum. Üzüntüden yüzü çökmüş, gözleri yaşlanmıştı.

Sokakta uyandığımda, ölü gibi hissetmiştim. Hiçbir şey yapamıyordum. Elinde iğneyle Colin' i, ve ardından Lou' yu gördüğümde her şeyi anlamıştım. Lou Colin' i kullanmaya çalışmıştı. Tabi Colin' e bunu yaptığı için acayip kızgındım, ama ona kötü davranmak istemiyordum. Şu durumdayken ona bağırmak bile zor geliyordu.

Tom ortaya çıkmasa tekrar o berbat yere gidecek olma düşüncesi beni mahvediyordu. Çok korkmuştum. Lou' yu karşımda görünce, öleceğimden emindim. İyi ki Tom benimle birlikteydi.

" O kızın Beatrice' i döven kız olduğunu nereden bilebilirdim? Ayrıca bana Harwey' den olduğunu söylemişti!"

" Her söylenene inanıyorsan ilacın seni öldüreceğine neden inanmıyorsun? Tam bir aptalsın!"

" Kendimde değildim, tamam mı? Ne yaptığımı bilmiyordum!"

Sinirle gözlerimi devirdim. Saat iki buçuktu, ve susmak bilmiyorlardı. Bense çok yorgundum. Ben ve Colin masanın iki yanındaki koltuklara oturmuştuk, Tom ise ayaktaydı. Böyle kavga edecek enerjiyi nereden bulduklarını anlamıyordum.

" Size yeter dedim."

" Bak, eğer kendimde olsaydım ona güvenmezdim, ve asla böyle bir şey yapmazdım. Ama kendime engel olamıyorum. Bir tarafım sadece ilacı istiyor."

" Beatrice beni durdurmasaydı ölmüştün. Anlıyor musun beni? Yerin dibini boylamıştın!"

" Susacak mısınız biraz?"

" Eğer güçlerimi kullanabilseydim Lou' nun kim olduğunu anlayabilirdim, ama ilaç almamı yasaklayan yaşlı bir bunak yüzünden delirdiğim için kusura bakma ama, onun ne planladığını bilemezdim!"

" Ağzını topla yakışıklı, yoksa ben toplamasını bilirim!"

Birbirlerine gireceklerdi. Neden sadece yatıp uyumuyorlardı ki? Ayrıca, beni duymuyorlardı bile! İyice sinir olmuştum. Onları nasıl durdurabilirdim?

" Seni niye buraya getirdim ki? Ölmene izin verseydim keşke."

" Keşke!"

Dirseğimi masaya koydum ve çenemi elime yasladım. Bu daha ne kadar sürecekti?

" Sırf Beatrice sana önem veriyor diye yaptığım şeylere bak! Artık yaşlı doktor yok, tamam mı? Benden korkmalısın! Bizi oyuna getirebilecek kadar iyileştiğine göre sana yapmayacağım şey kalmayacak!"

" Tamam! Göreceğiz bakalım!"

Bu böyle olmayacaktı. Yavaşça ayağa kalktım. Koltuğa tutunarak kapıya doğru yürüdüm. İkisi de hala beni fark etmemişti. Kapıyı açtım. Yüzüme çarpan rüzgarla kendime gelmiştim. Tom ve Colin de bana bakıyorlardı. Dışarı çıktım.

" Beatrice?"

Tom arkamdan gelirken Colin de ayağa kalkmıştı. Bense ayaklarımı karda sürüyerek ilerlemeye devam ediyordum.

" Beatrice, ne yapıyorsun?"

Colin' e bakmadan gözlerimi kıstım ve serin havanın tadını çıkardım. Ben gülümserken Tom ve Colin iki yanımda durdular. Garip garip bana bakıyorlardı. Başımı kaldırım ve parlayan yıldızlara baktım.

NE DÜŞÜNÜYORSUN?Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin