Mortem

Chapter 17: Why?

Laila's Point Of View

Saan ba kami papunta?

Bigla kasi akong hinila ni Naive palayo sa lugar kung saan nagkaroon ng tensyon sa pagitan niya pati ng isang lalaki. Hindi ko alam at wala akong ideya kung saan kami pupunta at dadalhin ng aming mga paa.

Hila-hila ni Naive ang aking mga kamay. Hindi ko alam kung bakit ngunit may kakaibang pakiramadam akong naramadaman ng mga oras na hawak hawak niya ang aking kamay. I'm feeling safe in his arms. Like no one can harm me, I feel comfortable in his arms and I don't know why.

Bigla syang natigilan sa paglakad, kaya nagulat ako at biglang napatigil din. Kamuntik-muntikan na nga akong masubsob sa kanyang malapad na likuran.

Unti-unti niyang ipinihit paharap sa akin ang kanyang katawan. Diretso lang ang kanyang tingin sa akin at tila walang kaemo-emosyon ang kanyang mukha.

Ang bilis talagang umihip ng hangin!

"Are you okay? Is there's something hurts?" ang tanong niya. Bakas sa tono niya ang pagaalala na sya namang ikinailang ko. This is the first time I saw Naive turns like this.Hinawakan at hinaplos pa nga niya ang aking pisngi. Medyo nailang naman ako kaya bahagyang umatras ako ng kaunti sa kanya.

What is this F*cking feeling!

Hindi self, hindi pwede! No! No!

"No, No, N-nothing" ang sabi ko.

Tila nawala naman ang bakas ng pagaalala sa kanyang mukha. Tila nabunutan din ito ng tinik at saka bumuntong-hininga. May gusto pa sana itong sabihin sa akin ngunit hindi ko mawari ito.

Nagulat nalang ako sa kanyang ginawa...

Maraan niya akong tinitigan ng diretso sa aking mga mata. Tila kumikinang ang mga ito. Bahagya ding tumigil ang oras ng humarap siya sa akin at titigan ako ng ganoon. What is this, Mr. Naive?

Niyakap niya ako ng napakahigpit na para bang sobra syang nag-alala sa kung anong nangyari sa akin. Para bang he really does care for my safety. What is this? Ang nararamdaman ko. Lumakas ang tibok ng aking puso. Siguro ay sa first time ko lang mayakap ng isang stranger na lalaki. Pero bakit ganoon?

"Sigurado ka ba? Maayos lang ang pakiramdam mo?"

Seriously, not. I don't know what I am feeling right now.

Tila natigilan ako at hindi ko malaman ang sasabihin. Bihira ko lang na makita ang maalalahanin at mabait na Naive. Iyong side niya na hindi palagi puro punishments ang nasa isip. And I think mas gusto ko ang Naive na ganito kaysa sa una naming pagkikita.

"Laila?" ang tanong nito habang titig na titig siya sa aking mga mata at gayundin naman ako. Hanggang ngayon ay naiilang pa rin ako sa ginagawa niyang paghaplos at paghawak sa aking pisngi at feeling ko'y nagbu-blush na ako dahil dito. Wait, what? Blush?

"Huh? Bakit?" ang tanong ko. Tila naramdaman naman niya ang pagkailang ko sa gingawa niya kung kaya't tinanggal na niya ang pagkakahawak niya sa aking pisngi. Bahagyang lumayo muna sya ng kaunti sa aking kinatatayuan. Because of that, I feel comfortable.

"Sigurado ka bang walang masakit sa iyo?" ang tanong niya.

Tumango-tango lang ako sa kanya. Hindi ko alam kung bakit ko ginawa ang bagay na iyon ngunit biglaan ko nalang siyang niyakap ng napakahigpit. Para bang may kung anong nagtulak sa akin na yakapin siya. Hindi ko iyon ginusto ngunit iba ang nararamdaman ng aking katawan. At dahil doon, sinuklian at ibinalik niya ang yakap na aking ibinigay. Mahigpit na mahigpit ang aming pagkakayakap sa isa't isa.