In The Light Of Love ||| ZAKOŃCZONE |||

Epilog

POV Mia

* 4 miesiące później *

Tak jak mówił lekarz. Po 2 tygodniach w szpitalu dostałam wypis. Wszystkie badania wyszły pozytywnie więc nie mam się o co martwić. Mój prywatny pielęgnierz zadbał również o moje zdrowie poza szpitalne.

Ja to mam szczęście do takiego faceta.

Tusz po wyjściu z 2 tygodniowej laby, dowiedziałam się o śmieci ojca. Nie ukrywam. Na dobre 3 dni pogrążyłam się w żałobie. Nie był tak bardzo blisko mogo serca ,ale jednak był. W końcu to mój ojczym. Zabrał mnie z sierocińca. Nikt mu przecież nie kazał tego robić.

Ale zrobił .

Wychował mnie na wspaniałą kobietę którą teraz jestem. Jestem mu za to niezmiernie wdzięczna. Może nie miał dla mnie w ogóle czasy lecz wyrwał mnie z tego środowiska.

To już na prawdę coś.

Odziedziczyłam po ojcu spory spadek. Na pewno pomoże mi to w dalszym życiu , a dokładniej teraz. Zakupiłam za te pieniądze wielki dom dla mnie i mego partnera. Rzecz jasna prostestował. Moja upartość wygrała i mamy piękny domek. Przecież nie mogliśmy gnieździć się w jego malutkim mieszkanku. Aktualnie szykuję się do jednego z najbardziej wyczekiwanych dni w życiu kobiety. Do własnego ślubu. Do tego czasu nic złego mnie i mojego nadzwyczajnego nic złego nie spotkało. Nasze życie płynie spokojnie. Tuż po wyjściu ze szpitala przeprowadziłam się do chacinki. Oscar'ja. Nie było zbyt wiele miejsca ,ale cóż. Niestety zakup domu się przedłużał więc musieliśmy tam wrócić. Rzecz jasna Milen zamieszka z nami w nowiutkim domostwie. Moje rozmyślania przetrwało mocne ciągnięcie włosów.

- Ała! Co Ty robisz?! -wydarłam się na fryzierke
- Mia uspokój się. To fryzjerska. Musi Cię ciągnąć za te kudły. Chyba chcesz być piękną panną młodą? - skomentowała Nico
- Masz rację. Bardzo panią przepraszam. - spaliłam buraka że wstydu
- Nie szkodzi. To tylko nerwy. A mogę zobaczyć co to za kawaler wychodzi za mąż ? - spytała

Kiwnęłam głową na tak i pokazałam jej moje wspólne zdjęcie z moim ukochanym. Kobieta uważnie przyjrzała się męskiej postaci na fotografii co mi się nie podobało. Ukradkiem oblizała usta.

- Bardzo przystojny mężczyzną, A ile ma lat? - wypytywała
- 21 ,a czemu Pani pyta? - zdziwiłam się - Tak z ciekawości.
- To niech lepiej zaciekawią panią jej włosy. - wcieła się w naszą rozmowę Irka

Tyle się pozmieniało w życiu wielu osób wokół mnie. Irka i Tony zostali parą.

I bardzo dobrze bo mega do siebie pasują.

Nico i Clay ciągle razem. Vivi też odszukała se boya co bardzo, ale to bardzo Anthony'emu się to nie spodobało. Biedaczek tak bardzo się boi o sisterke. Caroline znów wyjechała za granicę.

* 3 godziny później *

- Mia jesteś pewna ,że to właśnie ja mam Cię odprowadzić do ołtarza? - wypytywal Tony
- Oczywiście. Jesteś dla mnie jak brat ,którego nigdy nie miałam. Musisz Ty to zrobić. - uśmiechnęłam się promieniście

W tym momencie zabrzmiały kościelne organy. Przyjaciel wziął mnie pod ramię i ruszyliśmy. Drzwi przed nami się magicznie otworzyły. Teraz mogłam ujrzeć cały kościół ,a przed ołtarzem mojego przyszłego męża i ojca moich dzieci. Łzy same cisneły się do mych oczu. Byłam tak bardzo szczęśliwa. Zaprosiliśmy najbliższą rodzinę, przyjaciół oraz znajomych że szkół i tych z pracy.

***

- Czy Ty Mia'o Carter bierzesz Oscar'a Harrison'a za męża i ślubujesz mu miłość, wierność i ,że go nie opuścisz aż do śmierci? - zapytał ksiądz
- Tak. - już dawno poleciały mi łzy wzruszenia
- Czy Ty Oscar'ze Harrison bierzesz Mia'e Carter za żonę i ślubujesz jej miłość, wierność i, że jej nie opuścisz aż do śmierci? - tym razem zadał pytanie mojej drugiej połówce
- Nie mógłbym inaczej. - oboje zachichotaliśmy
- W takim razie ogłaszam was mężem i żoną. Możecie się pocałować. - na to czekałam

Nie szczędziliśmy czasu. Od razu wpiliśmy się w swoje usta pragnące tego samego. Gdzieś z tyłu głowy słyszałam oklaski czy wiwaty lecz teraz liczyła się tylko ta chwila. Nic nie mogło jej zepsuć.

***

Nie wierzę ,że to już koniec 😭.
Czy tylko ja tak mocno zrzyłam się z Mia'ą i Oscar'em?
Może kiedyś napiszę drugą część, ale jak narazie planuje opublikować nowe opowiadanie w kompletnie innej tematyce.

Przesyłam ostanie buziaki w tej książce xxx 😘😭.