Chapter 56: Reminder

3.8K 20 5
                                    

A/N: HAPPY 8TH MONTHSARY SA YDMC!!! Mamadali na tayo para matapos na ito. 25 chapters na lang at matatapos na rin siya. Yes! Sa wakas! =)))

Salamat dun sa walang sawa na nag-aantay ng update nito. Kaya eto na, handog ko sa inyo ang tatlong straight updates. Yan lang natapos ko eh. to follow na yung next. Don’t forget to vote! Kahit yun lang okay na ko. :D

Chapter 56: Reminder

 

 

“bakit sinama mo siya dito?” mainit na salubong sa amin ni Von pagdating namin dun sa chapel kung saan nakaburol si tita.

“Von, nandito kami para makiramay” hanggang dito ba naman ayaw pa rin nila tigilan yung isa’t isa? For tita’s sake naman sana.

Wala akong intension na pagawayin sila or what, sinamahan lang talaga ako ni Nicolai kahit na sinabi ko na sa kanya na okay lang sakin kahit ako na lang yung mag-isang magpunta dito.

Mapilit eh. -__-

Nagtinginan muna sila ng masama bago pumasok si Von sa loob.

Bumitaw si Nicolai sa pagkakahawak niya sakin.

“bakit? Hindi ka sasama sa loob?”

“ikaw na lang, baka kung ano pang magawa ko sa kanya”

“sshhhh, wag mo na siyang anuhin okay? May pinagdadaanan lang yung tao”

“tss” he grabbed something from his pocket.

Cigarettes and lighter

Kumunot yung noo sa nakita ko. He still can’t prevent himself from smoking.

“pasok na ko sa loob” I said to him. Tumango lang siya and he started to light his cigarette.

Nakaupo lang si Von dun sa first row ng couch sa loob.

Lumapit muna ko sa casket ni tita. I offered her a short prayer then tumabi na ako kay Von.

Nakayuko lang siya habang tahimik na umiiyak. I hold his hand.

“where’s tito?” tumingin ako sa paligid pero hindi ko makita dito yung daddy niya.

You Drive me Crazy [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon