Hana;
Şaşırtıcı bir şekilde evliliğimiz gaye güzeldi. Hiçbir pürüz, sıkıntı yoktu. Sevgiliyken daha çok olay yaşayan biz evlenince durulmuştuk.
Bu yüzden mutluyduk çünkü kafamız rahattı.
Şuan olmam gereken yerdeydim. Kocamın kolları arasında.
Jimin'in nefesi enseme gelip oradaki saçlarımı oynatıyordu. Uyuduğu kesindi çünkü nefesi huzurlu, düzenli ve yavaştı.
Üstümdeki geceliğin ince olmasına rağmen hava bana çok sıcak geliyordu. O yüzden Jimin'in kolunu üstümden attım.
Jimin kıpırdanırken hareketsiz kaldım. Uyumasına devam ettiğinde arkamı dönüp onunla yüzyüze geldim.
Daha o gün kendi ellerimle boyadığım kahverengi saçları dağılmıştı. Zaten büyük olan dudakları iyice büyümüştü ve onları öpme arzum vardı. Kipriklerinin gölgesi elmacık kemiklerine düşüyor bu haliyle bile beni kıskandırıyordu.
Dışardan bakan onda birçok kusur bulabilirdi belki ama ben ona o kadar kördüm ki bana kusursuzdu.
Minik burnuna bordo ojeli tırnağımla dokunduğumda kafasını geriye çekti. Gülmemek için kendimi sıkarken bu sefer elimi yanağına koyup yavaşça okşadım.
Jimin'in kiprikleri titrediğinde uyandığını anladım.
" Neden beni rahat bırakmıyorsun? " diye mırıldandığında cevap vermeyip gülümsedim.
Gözlerini açtığında benim gülümsememi gördüğü için o da gülümsedi.
" Günaydın, Jimin! "
Jimin beni kolları arasına çekip saçlarıma birkaç öpücük kondurdu.
" Günaydın bebeğim. " dedi benim aksime sakin bir şekilde.
Uyanma faslımızdan sonra birlikte kahvaltı hazırlamış ve yemeye koyulmuştuk. Her işte bana yardım etmeye özen gösteriyordu.
" Bu aralar az yiyorsun? " dedi Jimin tek kaşını kaldırıp.
Az yiyordum çünkü formuma dikkat etmem gerekiyordu. Evlenmem çok yemek yemem için bir yol değildi.
Aslında bir nedeni de vardı. Midem bulanıyordu. Bunun birçok sebebi olabilirdi. Ama evliliğin ilk aylarında şüphelenileceklerin başında hamilelik yer alıyordu.
Bu imkansızdı. Hamile olamazdım.
" Hayır. Yiyorum. " dedim ağzıma zeytin atıp. " Sana öyle geliyor. "
Jimin gülüp " Her gün Jin ile aynı sofrada oturup onun yemek yediğini görüşümden sonra seninki az geliyor. " dediğinde ben de güldüm.
Jin evlendiğinde eşinden çok yemeklere aşık olabilirdi.
Kapı çaldığında Jimin " Bizimkiler geldi galiba. " dedi ve masadan kalktı. Zaten kahvaltı da bitmişti.
Jimin kapıda Taehyung ile konuştuktan sonra kapıyı kapattığında " Girmedi içeri. " dedi. " Alışverişe gideceklermiş, Gyeong'u bıraktı. "
Jimin mutfak kapısının önünde kucağında minicik bedenle belirdiğinde Gyeong öpücük attım.
" Merhaba, tatlım. "
Gyeong ellerini ayaklarını sallayıp Jimin'e döndüğünde Jimin şaşırmış gibi yapıp " Ah! " dedi. " Ne dedi sana?! "
Gyeong güldüğünde Jimin " Yavaş yavaş hareketleri anlamaya başlıyor. " dedi bana.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Best Of Me [jenmin]
FanfictionWattpad'deki en büyük Jenmin ship kitabıdır. X: Gelirken ekmek alayım mı? Annem: Ne ekmeği? Bira al dedik ya işte. X: Anne, sen iyi misin? Annem: Ne annesi? Annem: Şu erkek halimle çocuk doğurdum da haberim mi yok? 23.11.18' jenmin #1 (×6) 01.01.19...