REMEMBER ME AGAIN (Completed)

CHAPTER 31

NANIGAS si Sofia pagkatapos marinig ang sinabi ni James. Hindi talaga siya makapaniwala. Kung hindi lang halata ang pangingitim ng ilalim ng mga mata nito, iisipin niyang nagbibiro lang ito. Kaya wala siyang ibang magawa kung hindi ang tingnan ito ng matalim. Nasaan na ang inosenteng lalaking nakilala niya? Bakit nawala nalang ito ng isang iglap?

"Twenty years old?! Damnー Why didn't youー So, nag-aaral pa siya?"

"P-Probably. But that's not what I'm really worried about," iwas tingin nito.

"Let me take a breath first," hinga niya ng malalim. "Go."

"S-She might... get pregnant. I didn't use any protection. 'Cause I didn't expect that I would experience it that time," bulong nito sa huling sinabi na rinig na rinig niya naman. "And... I was out of control that night. Nadala ako sa emosyon ko. S-Sigurado. That's why... we did it not just once but t-twice? I'm not sure though."

"Youー My gosh, James! How did youー Heck right! May kasalanan ako. I was the reason why you got drunkー"

"I'm not blaming you, Sofia."

"Yeah, yeah, I know. But we can't just deny that I'm part of it. Hindi naman pwedeng sarili mo ang sisisihin moー"

"No, stop it. Let's just say na kasalanan ng alak. Tama. Kasalanan ng alak kaya nangyari 'yon."

Tahimik silang nagkatinginan. Ngayon ay naiintindihan na ni Sofia kung bakit ang spot na kinaruruonan nila ang pinili ni James. Dito ay pribado silang makapag-usap ng maayos at maganda ang tanawin na makakatulong na makapag-isip sila ng tamang solusyon sa inaalala nito. Napaisip siya ng malalim. Hindi niya alam kung tama ba ang ipapakita niyang reaksyon. Dahil sa totoo lang, medyo nasiyahan siya sa nalaman niya. Isn't it a blessing in disguise? Baka ito ang binigay na paraan para tuloyan ng maka-move on si James sa kanya.

"Gusto mo bang malaman kung sino ang babaeng 'yon?" she carefully asked him. Magdedepende ang gagawin nilang hakbang sa paraang gusto nito.

"I-I... I don't know. Kaya nga hindi ako makapagdesisyon dahil hindi ko alam kung gusto ko ba siyang makilala o hindi."

"Did you feel something different about what happened... about her?"

"I'mー just curious... very curious."

"Then?"

"P-Pero hindi ako sigurado sa maaari kong reaksyon kapag nagkaharap na kami ulit. She's a stranger. I-I have a lot of what ifsー"

Napaatras si Sofia. Mukhang mali ang naisip niyang konklusyon. "So, ang rason mo kung bakit mo sinabi sa akin lahat ng ito ay hindi dahil gusto mong magpatulong. You just wanted to assure kung tama bang kalimutan nalang ang nangyari dahil hindi ka pa handa. Hindi ka naman niya pwedeng sisihin dahil hindi mo naman siya pinilit at nagkusa siya kahit hindi ka niya kilala at nasa tamang pag-iisip siya."

"R-Right."

"What if she'll asked you take responsibility? Paano kapag nabuntis talaga siya? Anong gagawin mo?"

Napatingin si Ren sa malayo. Kasing dilim ng kalangitan ang ekspresyon nito. "T-Then... I have no choice. Maybe... it will come to the point that I gonna marry her."

"Whoever she is? Kahit wala kang nararamdaman para sa kanya?" nag-aalalang tanong niya.

"Y-Yes. Wala rin naman akong ibang magagawa. I can't deny that I am in fault too. Besides... I can never have you anymore. I have no reason to reject her aside from being a stranger."

Sofia exhaled deeply. She pityingly looked at him. "You decide. Basta kung sakaling mag-iba ang isip mo, it's easy to find her. Ask the condominium's management for help. Just tell them any reason you want."