Sięgając Nieba

Prawda ujżała światło dzienne

POV'MEA

-Jeszcze raz od nowa! Skup się!- Krzyknęła moja menadżerka. Który raz już to powtarzamy? Problem w tym, że przez stres nie mogę dobrze wejść w rytm i tymczasowo nici z płyty. Musze się postarać.

-Przepraszam, czy możemy zrobić sobie przerwę?- Pytam, a blondynka tylko skinęła głową.

-Jutro będziemy kontynuować- powiedziała i wyszła ze studia. Ja też wyszłam, postanowiłam jechać do szpitala. Odpaliłam moją sportową furę i po kilku minutach byłam w szpitalu. Pod drzwiami do sali Aphrodiego na krześle spała Suzaku, szturchnęłam ją i zagadałam.

-Wybudził się?- Zapytałam. Ona tylko pokręciła głową i ziewnęła. Westchnęłam głośno i przetarłam zmęczone oczy, ostatnio też nie spałam.

-Idziemy do Devil dowiedzieć się co z nim?- Pyta Suzaku, a ja tylko przytakuje. Po chwili byliśmy w gabinecie Devil, dziwne. Nie miała na sobie soczewek, jej oczy były naturalnie czerwone.

-Co z nim, kiedy się wybudzi?- Pytam. Devil tylko westchnęła i podpisała się na jakimś dokumencie.

-Może dzisiaj, albo jutro, niedługo- powiedziała szybko i znowu zaczęła coś wypełniać.

-Co masz zamiar zrobić jak się wybudzi?- Zapytała Suzaku, a Nanami tylko wzruszyła ramionami.

POV'APHRODI

Otworzyłem oczy, biało. Czyli przeżyłem? Nie chciałem przeżyć i tak wszyscy mnie okłamują, bezsens. Podniosłem się do pozycji półsiedzącej, dziwne. Nic mnie nie bolało, ani nic. Ta doktor Manani to jest świetna, pewnie znowu ona mnie leczyła. Jedyne co, to miałem bandaże od nadgarstków, aż do łokci. Wstałem i wyszedłem z sali. Szedłem przez korytarze, aż przede mną pojawiły się drzwi z napisem: Doktor Manani Toimih. Chciałem wejść, ale usłyszałem rozmowę.

-Co masz zamiar zrobić jak się wybudzi?- Usłyszałem głos Suzaku i przysunąłem się bliżej drzwi, żeby lepiej słyszeć.

-Jak to co? Nasza kochana Devil znowu stchórzy- usłyszałem głos Mei i aż przez chwile zrobiło mi się słabo. Czy za tymi drzwiami jest Devil?

-Ja nigdy nie tchórze- usłyszałem znajomy głos. Czy to Devil? Serio? Czy ona tam jest?

-Ta, wszyscy wiedzą, że to kłamstwo- ponownie słyszę Mee. Co tam się dzieje?

-Zostaw ją, ty nie jesteś lepsza- słyszę głos Suzaku. Od kiedy ona tak wrednie się odzywa?

-Przestańcie obie! Kłótnie nie pomogą- słyszę ponownie ten głos. Potem słyszę głośne westchnięcie, pewnie Mea.

-Pewnie, że nie pomogą. To co robimy? Co z Aphrodim?- Pyta Mea.

-Planuję mu się ujawnić- słyszę ponownie głos. Mam tego dość, naciskam klamkę i wchodzę. Widzę Mee i Suzaku na krzesłach i... I doktor Manani za biurkiem, ale jej oczy, są... Są czerwone. Harut miał racje mówiąc, że pani doktor nosi soczewki.

-Co tu się?...- Pytam, a chwilę potem robi mi się słabo...

POV'DEVIL

-Co tu się?...- Pyta Aphrodi, a chwilę potem opada na podłogę. Na szczęście Mea w ostatniej chwili uchroniła jego głowę przed upadkiem.

-I masz babo placek- powiedziała złotooka i ułożyła blondyna na podłodze.

-Co teraz?- Pyta Suzaku i zaczyna płakać. Ja nie mogę, z kim ja muszę pracować.

-Teraz chyba musi oprzytomnieć- stwierdza Mea i wstaje z ziemi.

-Ja się nim zajmę...

POV'APHRODI

Całe ciało mnie bolało, zemdlałem? I gdzie jestem? Ładny pokój, bardzo ładny. Powoli wstałem, wszystko mnie bolało, ja nie mogę. Jak bardzo boli. Otworzyłem drzwi i podszedłem do schodów. Już wiem gdzie jestem, rezydencja Devil. Rozejrzałem się, nikogo nie ma. Zszedłem na dół i poszedłem do kuchni. Przy stole siedziała Devil, bez wątpienia. Jej włosy były znowu czarne, a oczy czerwone. Usiadłem naprzeciw niej i spojrzałem jej w oczy. I o co miałem ją teraz zapytać?

-Kiedy wróciłaś?- Zapytałem. Ona podsunęła mi pod nos kawę i wzruszyła ramionami.

-Może niecały rok, nie jestem pewna- powiedziała i napiła się, a ja zrobiłem to samo.

-Szkoda, że się nie odezwałaś, szkoda- powiedziałem i spojrzałem na nią smutno.

-To dla twojego dobra się nie odezwałam- powiedziała Devil i westchnęła głośno.

-Nie wierzę ci już- powiedziałem i odwróciłem wzrok.

-Ale ja ci wierzę i wiem jak było ci trudno...