Something Between Us

14

~Liam~

Tijdens de rit terug naar Washington kan ik mijn ogen niet van Megan af houden. Ze is zo mooi. Haar lichaam is perfect zichtbaar in het strakke, witte jurkje en door haar hakken lijken haar benen nog slanker. Haar krullen dansen op haar schouders en haar geur geeft me een ontspannend gevoel. 

'Wat is er?' Vraagt ze me als door heeft dat ik naar haar kijk. Ik glimlach even.

'Hoezo?' Vraag ik haar. Megan trekt een wenkbrauw op. 

'Je kijkt zo naar me,' zegt ze dan. Ik knik. 

'Ik kan moeilijk niet naar je kijken,' zeg ik dan. 'Kijk naar jezelf. Je bent prachtig.' Megan bloost even en kijkt dan naar beneden. 

'Waarom ben je zo onzeker?' Vraag ik haar. Megan is even stil. 'Dat is toch nergens voor nodig. Je bent een van de knapste meiden die ik ken. 

'Ja,' zegt ze lachend. 'Dat zeg je vast tegen iedereen.' Beledigd kijk ik haar aan. 'Maar ik ben niet onzeker,' zegt ze dan snel om haar opmerking uit de weg te praten. 'Ik hou er gewoon niet van om in het middelpunt te staan.' 

'Dan had je niet met mij op date moeten gaan,' zeg ik dan. 'Ik behandel de meid alsof ze de enige op de wereld is.' Megan kijkt me even streng aan. 

'Dit is geen date!' Roept ze weer lachend. Ik grinnik even. Na een rit van een uurtje zijn we aangekomen bij het Ford's Theather. Een niet groot, maar erg gezellig theater. Snel stap ik uit om Megan's autodeur te openen. 

'Een theater,' zegt zegt ze met een geïnteresseerde toon. Ik knik en pak dan haar hand. 

'S werelds beste illusionist zal hier vanavond een show geven. Steven Frayne. Ook wel bekend als Dynamo.' Megan glimlacht even. 

'Heb je dat echt geregeld?' Uit mijn zak haal ik de twee toegangskaartjes. 

'Ja,' zeg ik dan als ik ze aan haar laat zien. Megan's gezicht begint te glunderen en snel drukt ze een kus een dikke kus op mijn wang. 

'Waarom heb je dat geregeld?' Vraagt ze liefdevol. Ik grinnik even. 

'Omdat ik op die kus hoopte,' zeg ik dan. 'Kom mee.' Hand in hand loop ik met Megan naar de ingang van het theater en zodra we onze kaartjes hebben gescand mogen we door naar binnen. Daar hang ik onze jassen op en zoeken we in de grote zaal naar onze juiste stoelen op de eerste rij. 

'We zitten zelfs helemaal vooraan!' Roept Megan enthousiast. Ik knik. 

'Als ik iets doe wil ik het goed doen.' Megan bijt even glimlachend op haar lip en als na een halfuur de zaal vol zit en het licht dempt pakt ze mijn hand. Een warm gevoel schiet door mijn buik. Genietend kijk ik naar Dynamo die inmiddels op het podium staat. 

Na een klein uurtje is het pauze en loop ik samen met Megan naar een grote bar. Daar bestel ik twee wijntjes en een popcorn. Gelukkig vragen ze hier niet om haar legitimatie. 

'Ik vind het geweldig,' zegt Megan als we even buiten staan voor een frisse neus. 'Hoe gaaf was die laatste truc! Waar hij zijn assistent in een stalen kooi zette en ze was verdwenen toen hij het doek eraf haalde.' Ik lach even om Megan's enthousiasme. 

'Ik ben blij dat je het naar je zin hebt,' zeg ik dan. Megan knikt en pakt mijn hand. Samen kijken we naar de sterren die inmiddels zichtbaar zijn in de lucht. Wanneer Megan haar hoofd op mijn schouder legt maakt mijn hart een klein sprongetje en voorzichtig leg ik mijn arm om haar middel. Na zo vijf minuten te hebben gestaan wordt door de speakers geroepen dat de tweede helft van de show gaat beginnen. 

'Ben je klaar voor meer gegoochel?' Vraag ik haar. Megan knikt glimlachend en samen we lopen we naar binnen om onze plaatsen weer op te zoeken. 

Het is twaalf uur als de show af is en kwart over twaalf als we weer in de auto zitten. Met een hand op haar been rijd ik binnendoor terug richting Megan's huis. Gelukkig is het niet ver. Wanneer ik bij een rood verkeerslicht stop rinkelt Megan's telefoon. 

'Het is mijn vader,' zegt Megan me als hij mijn verbaasde gezicht ziet. 

'Hoi pap,' groet ze haar verder. 'Ja,' zegt ze dan. 'Nee ik ben bijna thuis.' Even is Megan stil. 'Ik zit nu in de auto. Justin brengt ons thuis.' Megan's schuldige gezicht kijkt me even aan. 'Ja,' zegt ze dan. 'Alicia is er ook. Ik moet nu gaan.' Wanneer ze haar vader gedag heeft gezegd verbreekt ze de verbinding. 

'Je hebt ze niet gezegd dat je met me op date ging?' Vraag ik haar. 

'Het is geen date,' zegt Megan lachend voor de vijfde keer. 'Maar nee,' zegt ze dan. 'Ik had geen zin in honderd vragen van mijn ouders. Sorry.' Even haal ik mijn schouders op. 

'Dat is jouw keuze,' zeg ik dan. Na drie kwartier rijden komen we aan bij Megan's straat. Weer stap ik snel uit om de autodeur voor haar te openen. Snel trekt Megan haar jurkje recht en dan kijken haar heldere ogen de mijne aan. 

'Ik heb echt een geweldige avond gehad,' zegt ze dan. 'Dit was een van de beste dates die ik ooit heb gehad.' 

'Het was geen date,' zeg ik dan. Megan begint te lachen. 

'Oh ja,' zegt ze dan. 'Maar als dit geen date was en je het zo uitgebreid hebt aangepakt. Ben ik benieuwd hoe een echte date met Liam Moore eruit ziet.' Ik knik even. 

'Er is maar een manier om daar achter te komen,' zegt hij dan. 'Door het te doen.' Megan grinnikt even. 

'Wie weet,' zegt ze dan. Even is het stil en kijken we elkaar diep in de ogen aan. 

'Heel erg bedankt voor vanavond,' zegt ze dan zachtjes waarnaar ze haar gezicht iets dichter naar de mijne brengt. Haar glimlach geeft me een warm gevoel en wanneer mijn lippen bijna de mijne raken pak ik haar hand. Binnen een seconde raken onze lippen elkaar. Het is net als de vorige keer. Een lange, intense kus. Meer hoef ik ook niet van haar. Ik vind het geweldig om zo met haar te kunnen staan. Langzaam, terwijl ze nog steeds naar me kijkt haalt ze haar lippen van de mijne. 

'Welterusten, Liam Moore,' zegt ze dan als ze de voordeur heeft geopend. Ik glimlach even. 

'Welterusten, Megan Estelle Jones.'