Something Between Us

22

~Liam~

Als mijn werkdag erop zit en ik om zeven uur samen met Megan buiten de bioscoop sta schiet me een idee te binnen. 

'Wat doe je vanavond?' Vraag ik haar. Megan kijkt op van haar telefoon.

'Nog niets,' zegt ze dan. 'Ik denk dat ik gewoon wat ga Netflixen.' Snel schud ik mijn hoofd. 

'Doe dat maar een andere keer,' zeg ik dan. 'We gaan bowlen met Alicia, Justin, Cloë en Jonah.' Verbaasd kijkt ze me aan. 

'Ik weet daar niets van,' zegt ze. Ik knik. 

'Klopt. Zij ook niet. Justin vertelde me gisteravond dat het niet zo goed gaat tussen hem en Alicia. Ik denk dat ze wel een leuk avondje kunnen gebruiken. Zo kunnen we ze weer wat dichter naar elkaar toe brengen.' Megan glimlacht even, maar zegt niets. 

'Wat is er?' Vraag ik haar. Megan's glimlachende gezicht kijkt me aan. 

'Ik had van jou niet verwacht dat je zo lief was.' Beledigd trek ik mijn wenkbrauwen op. 'Pardon?' Zeg ik dan. 'Zelfs niet na onze eerste date.' Megan knikt meteen. 

'Jawel,' zegt ze snel. 'Maar ik bedoelde voor anderen.' Ik grinnik. 

'Dan zal ik jou de aankomende tijd nog veel gaan verrassen,' zegt hij dan. Megan kijkt onzeker weg.

'Ik zal Alicia en Jonah regelen voor vanavond,' zegt ze dan. 'Regel jij dan Justin en je zus.' Ik knik. Negen uur bij het bowlingscentrum,' zeg ik dan. Megan knikt en net wanneer ze weg wil lopen pak ik haar arm. 

'En doe ook even die oorbellen uit,' zeg ik dan. Megan trekt even haar wenkbrauwen op. 'Ik wil niet naar je kijken en de hele tijd herinnert worden aan Jay,' zeg ik dan. 'Ik wil je niet delen.' Megan bijt even op haar lip, springt op haar fiets en fietst dan weg. 

Precies om half negen sta ik voor Justin's deur. Ik toeter even en het duurt niet lang voor hij naar buiten komt. 

'Wat doe jij hier nou?' Vraagt hij me verbaasd. Ik klop even op de bijrijdersstoel. 

'Kom zitten,' zeg ik dan. 'We gaan bowlen met de groep. Alicia, Megan, Cloë en Jonah zijn er ook over een kwartier.' Meteen schudt Justin zijn hoofd. 

'Ik ben bekaf,' zegt hij dan. Ik haal mijn schouders op. 

'Denk je dat mij dat iets interesseert. Jij hebt mij geleerd alles voor je vrouwtje over te hebben en dat is wat jij nu ook gaat doen. Dus zeik niet, stap in en heb een leuke avond met je vrienden.' Justin zucht.

'Ik pak mijn jas even,' zegt hij dan. 

De rest van de groep staat al bij de ingang te wachten als we aankomen bij het bowlingcentrum. Een spontane glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik Megan bij de ingang zie staan. Ondanks een simpele zwarte spijkerbroek met een grijze trui ziet ze er weer prachtig uit. Ik kijk even naar Justin die zich voorstelt aan Cloë, maar Alicia ontwijkt. Dit gaat nog een lange avond worden. Binnen geef ik mijn naam door en krijgen we een baan toegewezen. Als we allemaal die vieze, lelijke schoenen aan hebben is Megan meteen aan de beurt. Megan pakt een bal en gooit hem richting de kegels. Ik lach wanneer de bal meteen in de goot terecht komt. Lachend steekt ze haar tong naar me uit. Als ik aan de beurt ben pak ik een zware bal die ik nu over de baan laat glijden. In een keer heb ik ze allemaal omgegooid. 

'Kijk,' zeg ik tegen Megan. 'Zo moet het.' Megan lacht wat sarcastisch en gaat dan verder met haar gesprekje met Alicia terwijl Justin een bal gooit. Clöe, die druk in gesprek is met Jonah kijkt even op haar telefoon en als ik haar gezicht zie betrekken hou ik haar even in de gaten. Met tranende ogen loopt ze weg. Snel loop ik achter haar aan. Als ik Cloë buiten hoor bellen blijf ik even staan om te kijken of ik haar woorden kan opvangen. 

'Ik heb geen zin in lunchen met je,' hoor ik haar zeggen. 'Laat me met rust. Je weet wat je ons hebt aangedaan.' Cloë hangt op en net wanneer ze weer naar binnen wil lopen zet ik een stap naar voren.  

'Was dat James?' Vraag ik haar. Cloë bijt even op haar lip en knikt dan. 

'Waarom belt hij je?' Ze rolt even met haar ogen en slaat haar armen over elkaar. 

'Dat weet je best. Hij is eenzaam en hij mist ons, maar omdat jij hem steeds weg drukt valt hij mij steeds lastig. Ik zucht even. 

'Hij is niet eenzaam. Hij heeft zijn nieuwe wijf en heeft ons niet meer nodig. Wanneer zie je dat nou eens in en verbreek je het contact met hem?' 

'Hij is onze vader, Liam!' Ik ben jou niet. Ik mis hem en zou willen dat alles weer net zo fijn als vroeger word!' 

'Maar dat gebeurt niet meer!' Schreeuw ik nu. Onze stemmen zijn flink hard geworden nu en verschrikt zie ik iemand onze kant op kijken. Even haal ik diep adem. 

'Ik snap dat het moeilijk is,' ga ik wat zachter verder. 'Maar je kan het mam niet aandoen om hem helemaal te vergeten. Zulke dingen hebben tijd nodig,' zeg ik haar. Een traan rolt inmiddels bij Cloë over haar wang. 

'Ik wil niet dat je weer gekwetst raakt,' zeg ik haar. 'Dus vergeet dat hij je heeft gebeld en kom een leuke avond hebben met je vrienden.' Clöe is even stil, maar knikt dan toch en samen lopen we weer naar binnen.