15

741 16 0
                                    

~Megan~

Het is zaterdagochtend en als ik beneden kom zitten mijn ouders en Dex op de bank een film te kijken. 

'Goedemorgen zonnestraal,' groet mijn vader me. Ik zwaai even en loop gapend naar de keuken om een kop thee te zetten. Nog steeds denk ik terug aan gisteravond. Het was geweldig hoe Liam alles tot in de puntjes had geregeld. Hoe hij mijn hand pakte, mijn jas van me overnam, de autodeur opende en het samen naar de sterren kijken was geweldig. Het zijn de kleine dingen waar hij me heel blij mee heeft gemaakt. Ik schrik op uit mijn gedachte als mijn moeder ineens naast me staat. 

'Megan,' zegt ze dan met een serieus gezicht. Vragend kijk ik haar aan. 'Waar was jij gister?' Een steek schiet door mijn buik. Shit, denk ik bij mezelf. Ze had door dat ik had gelogen. 

'Ik zag je de auto uitkomen bij die jongen die hier laatst was. Ik weet zijn naam even niet meer, maar je was niet met Justin en Alicia.' 

'Liam,' zeg ik om zijn naam duidelijk te maken. 'Ik was inderdaad met Liam.' Mam zucht even en leunt dan tegen het kookeiland aan. 

'Waarom heb je dat niet gewoon eerlijk gezegd?' Vraagt ze me.

'Omdat ik weet hoe jullie zijn,' zeg ik terwijl ik het theezakje in mijn mok laat zakken en een paar keer heen en weer beweeg. 'Jullie zouden het niet toelaten.' Mam knikt.

'We willen weten met wie onze dochter op date gaat. Elke ouder wil daar vanaf weten.' 

'Het was geen date,' zeg ik dan. 'We gingen gewoon vriendschappelijk iets doen.' 

'Alsnog,' zegt mam. Zolang ken je die jongen nog niet en ook wij hebben geen idee hoe hij is. Er kan altijd iets met je gebeuren, Megan Estelle.' Ik zucht. Ik haat het als mijn moeder me zo noemt en ik haat hun overbezorgde gedrag. 

'Met Jonah mocht ik ook naar de bioscoop toen jullie hem nog niet goed kende,' zeg ik aanvallend om Liam te verdedigen. 

'Jonah is homo,' zegt mam dan. Even voel ik mezelf boos worden.

'Dus het heeft te maken met zijn geaardheid!' Roep ik voluit. Ik wil weglopen, maar mams stem houd me tegen. 

'Megan!' Roept ze boos. Zuchtend blijf ik staan met mijn rug naar haar toe. 'Ik zal niets tegen je vader zeggen dat je hebt gelogen. Je weet dat je dan ruzie hebt.' Ik knik, maar kijk haar nog steeds niet aan. 

'Nodig hem uit om te komen eten vanavond,' zegt mam dan. Nu pas draai ik me om. Verbaasd kijk ik mijn moeder aan. 

'Het lijkt ons leuk je vrienden beter te leren kennen en zo weten wij met wie je omgaat.' Even twijfel ik, maar ik weet dat ik eigenlijk geen keus heb. Om mijn leugen goed te maken en mijn ouders mijn vertrouwen terug moeten krijgen zou dit de beste optie zijn. 

'Oke,' zeg ik dan. 'Ik zal hem een berichtje sturen.' Zonder nog iets te zeggen loop ik met mijn kop thee naar mijn kamer. Wanneer ik in mijn luie stoel plof schiet me opeens te binnen dat ik vanavond met Jay wat zou gaan eten. Ik zucht even. Hoe heb ik hier ja tegen kunnen zeggen. Ik kan het niet maken tegenover Liam om nu wat met een ander te gaan doen. Hij heeft zo zijn best gedaan gister. Snel pak ik mijn telefoon erbij om Jay een berichtje te sturen. 

U: 
Hey! Moet helaas afzeggen voor vanavond. Er is iets tussen gekomen. Sorry! x Megan

Snel tik ik Liam's nummer in. Als er na drie keer overgaan wordt opgenomen verschijnt er automatisch een glimlach op mijn gezicht. 

'Megan Estelle!' Groet hij me enthousiast waarnaar ik begin te lachen. 'Waarmee kan ik u van dienst zijn?' Zijn overdreven beleefdheid zorgt voor een kleine kriebel in mijn buik. 

'Nou,' begin ik. 'Meneer en mevrouw Jones hebben u uitgenodigd om te komen dineren vanavond.' Nu is het Liam die lacht om mijn woorden. 

'Dat klinkt goed,' zegt hij dan. 'Maar had u geen etentje met uw baas vanavond?' Even ben ik stil. Ik vind het naar dat Liam denkt dat ik graag met een ander op pad wil. 

'Dat heb ik afgezegd,' zeg ik dan met een serieuze stem. 'Het leek me niet nodig en niet eerlijk tegenover jou.' Het is even stil aan de andere kant van de lijn. 

'Dan kom ik graag vanavond,' zegt Liam dan. 'Hoe laat?' Een brede glimlach bij mij is zichtbaar in de spiegel en zo normaal mogelijk probeer ik te reageren. 

'Zeven uur,' zeg ik dan. 'Moet mijn moeder nog ergens rekening mee houden?' 

'Nee hoor,' zegt Liam dan. 'Ik eet alles.' Ik grinnik en zeg hem dan gedag. 

Something Between UsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu